01 februari
Om te kunnen schrijven heb ik vandaag een zolder gehuurd in het 18de arrondissement. ´Hier lukt het niet, met jou en de kinderen om me heen’ legde ik mijn vrouw uit. ´Ik heb behoefte aan een totaal isolement.´ Ze begreep het niet maar dat is niet erg. Ik heb nu de rust en ruimte die ik nodig heb.
08 februari
Zware storm teistert Parijs. ´Er zijn tientallen doden´ vertelde mevrouw Dupont, de hospita. Ik heb er niets van gezien. Voor zover dat kan leef ik in afzondering. Geen telefoon, geen televisie of internet. Alleen mijn laptop heb ik bij me. Wil verhaal schrijven van onvoorstelbaar niveau. Iets, waarvan de mensen 100 jaar later nog steeds zullen zeggen: ´Wat een klasse!´
13 februari
Op de een of andere manier lijkt het alsof ik weinig inspiratie heb. Ik voel me leeg. Mis de kinderen beetje. Wanneer zal ik ze weer zien?´
´Pas als mijn verhaal af is´, heb ik me voorgenomen.
17 februari
Ik heb ontdekt dat ik ratten op mijn kamer heb. Mevrouw Dupont verzekerde me dat dit onmogelijk is maar ik ben niet achterlijk. Ik hoor ze ´s nachts over de balken rennen en tussen de muren ritselen.
22 februari
Begin te twijfelen aan mijn talent. Ik leef op baguette en wijn en ik wandel dagelijks langs de cafés waar Hemingway vaak kwam in de hoop dat de inspiratie vanzelf komt maar er gebeurt niets.
25 december
Eerste kerstdag. Mrs. Dupont zit al wekenlang in de schommelstoel tegenover me zonder te bewegen. Ze ziet er grauw en vreemd uit. Ik zie dat ik al een poos niet geschreven heb. Raar. Heb geen idee hoe dat kan. Wat heb ik de afgelopen tijd in vredesnaam gedaan? Voel me leeg en verward en mijn verhaal is nog steeds niet af.
———-
Bij WE300 van Plato is het de bedoeling dat je een verhaal schrijft van 300 woorden waarin een bepaald woord – ditmaal ‘Kwaliteit’ – niet voorkomt.
Meer bijzondere, mooie en ontroerende verhalen vind je op: https://platoonline.wordpress.com/
19 gedachten over “WE300 – Kwaliteit”
Als ik het goed lees , is het streefen om een hoge kwaliteit neer te zetten zo aanwezig dat daardoor een wrightersblock ontstaat en hij er zelfs mesjogge van wordt 😉
Of ik nu goed zit of niet, jij Rebelse hebt het i.i.g heel goed in elkaar gezet Kwaliteit dus !
Dit is een verrassende en zeer zeker een WE van KLASSE.
Groetjes, Ria
Blijven doorzetten, na verloop van tijd zal mevrouw Dupont wel terug beginnen bewegen 😀
Dan maar geen schrijver, maar zolang zou ik echt niet bij mijn kinderen weg kunnen blijven.
Love As always
Di Mario
Nou die rust om te schrijven kan ik me wel voorstellen maar zou niet helemaal in een isolement kunnen zitten, wat afwisseling op zijn tijd inspireert mij meer. Mooie WE
Voor Mrs. Dupont is het wachten op kwaliteitswerk duidelijk een té grote opgave , ze vindt het doodvermoeiend!
🙂 *schater* #bizar
Arme vrouw Dupont. Ik denk dat ze een lekker verwendagje nodig heeft 🙂
Volgens mij is mevrouw Dupont zachtjesaan overleden. Hopen dat de ratten haar niet oppeuzelen 😉 Haha, die overstap van februari naar eerste kerstdag.. Jouw verhalen smaken altijd naar méér!
Een wel heel lange schrijversblok. Zelfs het mooie uitzicht op de stad Parijs lijkt geen inspiratie te geven. Maar ja, schrijvers staan onder hoge druk hè? 😉
Ik geloof dat de auteur niet helemaal spoort en mevrouw Dupont heeft een enkele hemel genomen.
Een zinvol tijdverdrijf?
schrijven is meestal een tijdrovende bezigheid
zoals het weven van webben door spinnen
verzinnen schrijvers haast non-stop zinnen
de reden dat ze opvallen door hun afwezigheid
Sommige verhalen raken nooit af, Rebelleke. 🙂
Lenjef
Bizar weer hoor, getverderries.
Hij zorgde uiteindelijk zelf maar voor de nodige inspiratie?
Of had hij gewoon hele andere kwaliteiten dan die van schrijver?
Hoe dan ook: goed bedacht en natuurlijk weer heel spannend opgeschreven.
Fijn weekend!
Wat een goed verhaal. Een lugubere invalshoek. Een fragment van een oud dagboek dat, eenmaal in je vingers, tot stof verwaait. Een heel geslaagde WE-300 met een bijzonder origineel tintje. Zo heb ik ze persoonlijk het liefst,
Rebelse, ik sluit je in mijn schrijvershart.
Dank allen, voor jullie reactie! Nog een gezellige zondag!
Je moet het maar bedenken en dan nog eens tot een mooi verhaal maken.
Goed gelukt!
Geweldig. Die dagboekvorm is een vondst. Eerste kerstdag en nog niks op papier. De tijd gaat inderdaad snel, maar dit slaat alles.
Alle superlatieven die ik kan bedenken zijn hierboven al gegeven…daarom dus maar een oprecht ‘WAUW!”
Griezelig verhaal zeg. Mijmeren van februari tot de kerst. Pff, dat is, wat je noem,t een writersblock. 😉