Zolang je blijft denken is er niks aan de hand!
Arthur stapte uit de tram en sleepte zich langzaam naar huis. Bij elke stap die hij zette, begon hij langzamer te lopen, en hij realiseerde
‘Waar denk je aan?’, vroeg de man toen hij de vrouw die mooie zondagmiddag in de herfst naar de muur zag staren. ‘Aan de Allegorie
‘Ik ga bij je weg’ had ze enkele weken geleden gezegd. Ze hadden die middag in het stadje gewinkeld en hij stelde voor om bij
Dag lief dagboek! Terwijl ik dit schrijf is het woensdagavond en is er eerder vandaag uitgelekt dat het Kabinet informatie m.b.t. de toeslagenaffaire doelbewust achter
Eindelijk was het zover: hij liep arm in arm met haar over de Noorderhaven en hij had het gevoel – ja, eigenlijk wist hij het
07.10 uur. Werd wakker en dacht direct aan een album van Supertramp dat ik vroeger grijs draaide: Crisis? What Crisis? Vond het toen op de
Het Weekend Terschelling – kort verhaal ‘Kom,’ zei Conny toen we die avond het Heartbreak Hotel op Terschelling verlieten. We hadden net een paar glaasjes
Zojuist werd ik wakker met een onbehaaglijk gevoel. Ik sloop het bed uit en zit nu in de stoel bij het raam terwijl ik naar
Zaterdag 14 april ‘Naar wie zwaai je in Hemelsnaam?’ vroeg mijn vrouw zojuist toen we over de Noorderhaven reden. Verwonderd keek ik haar aan. ‘Hoe
‘Arthur!!!’ krijste ze. ‘Arthur! Je bent het kerstbrood vergeten! Sukkel! Ik had nog zo gezegd het kerstbrood niet te vergeten en wat vergeet je? Natuurlijk
Lief dagboek, De afgelopen tijd heb ik je schandelijk verwaarloosd, ik weet het. Dat komt door het volgende: ik ben de laatste tijd dag en
‘Je moet je niet zo druk maken’, zei m’n vrouw. ‘Deze fase gaat over, heus. Jaloezie hoort erbij. Dacht je werkelijk dat alleen volwassenen jaloers