Code Oranje

Ik heb de hele middag in m’n bikini in de achtertuin liggen wachten tot het eindelijk eens zou gaan beginnen, maar nee, er gebeurde niets. Tegen de avond, toen de zon onder was gegaan, ging ik maar eens naar binnen – het begon wat af te koelen. Eenmaal binnen twijfelde ik nog een beetje: wel of geen bbq vandaag? Toch maar binnen eten besloot ik.

20 cm sneeuw was ons beloofd. Als het niet nodig was moesten we de weg niet op. We moesten en masse een vrije dag van het werk nemen. Code Oranje werd afgegeven. Kortom: spanning en sensatie.

Ik weet het niet hoor maar: is er wel eens een waarschuwing van het KNMI uitgegaan die wel klopte? Het zal heus lastig zijn om tot op de cm nauwkeurig te voorspellen hoeveel sneeuw er zal vallen maar helemaal geen sneeuw na alle verwachtingen die de voorgaande dagen gewekt zijn? Ik hou hier wel een beetje een anti-climaxerig gevoel aan over moet ik zeggen. Ik had me er al zo op verheugd: 20 cm sneeuw. In gedachten maakte ik alvast een sprong vooruit in de tijd en gooide er nog eens 80 cm overheen. Op dag 3 zag ik mezelf al opstaan om tot de ontdekking te komen dat er die nacht 100 cm gevallen was.

En dan begon de gezelligheid pas echt.
Niet naar je werk kunnen.
Binnen moeten blijven.
Hamsteren.
Oudhollandse gezelschapsspelletjes spelen aan de keukentafel terwijl het geluid van buiten moeizaam naar binnendrong – de sneeuw stond ondertussen al tot aan het dak. Zo kan ik nog wel even doorgaan. KNMI, ik weet het: als er pakken sneeuw gevallen waren en we waren NIET gewaarschuwd, hadden we heel wat gemopperd. Zo werkt dat nou eenmaal.
Deze storm waait dus ook wel weer over.

Morgen wordt het 30 graden