WE300 – Renoveren

Hij was een goed mens. Hij was lelijk. En hij was stapelgek op haar.
‘Trouw met me’ zei hij en ze antwoordde: ‘Dat kan ik niet. Ik hou niet van je’.
‘Je gaat vanzelf van me houden, dat beloof ik’, bezwoer hij en uiteindelijk stemde ze toe.

Hij was tenslotte ook nog eens een plastisch chirurg met aanzien en ‘zijn status compenseerde zijn lelijkheid’, zo hield ze zichzelf voor.

Om hem te verdragen hield ze er een minnaar op na. Hij liet het stilzwijgend toe. ‘Ik moet geduld met haar hebben’, vertelde hij zichzelf.
Ook toen ze de ene minnaar inruilde voor de volgende zweeg hij en ze had oprecht het idee dat hij niets in de gaten had. Het was goed zo.

‘Wil je me wat straktrekken?’ vroeg ze op een regenachtige ochtend. ‘Ik vind dat het een en ander wat begint te hangen’.
Hij aarzelde en keek naar het gezicht waar hij zo van hield. Mooi. Hard. Meedogenloos.
‘Het is een zware operatie maar als je het echt wil doe ik het.’

Een paar weken later was het zover. ‘Vandaag mag het verband eraf’ zei hij.
Ze popelde. Eindelijk! Met bonkend hart zat ze op de stoel terwijl hij, zachtjes en geduldig, het verband eraf wikkelde.
‘En?’ vroeg ze toen hij haar bestudeerde.
‘Mooi’, knikte hij. ‘Bijzonder mooi. Ik ben heel erg tevreden.’
‘Mag ik een spiegel?’ bedelde ze.
Hij reikte haar de handspiegel en glimlachte liefdevol toen ze die uit zijn hand griste.
Ze wierp een blik in de spiegel en verstarde.
‘Hoe vind je het?’ wou hij weten. Zijn glimlach werd breder en hij sloeg zijn armen over elkaar.
Ze probeerde iets te zeggen maar kon geen woord uitbrengen. Enkele seconden hapte ze, als een vis op het droge, naar adem. Toen begon ze te krijsen.

————–

Bij WE300 van Plato is het de bedoeling dat je een verhaal schrijft van 300 woorden waarin een bepaald woord – ditmaal ‘Renoveren’ – niet voorkomt.
Meer bijzondere, mooie en ontroerende verhalen vind je op: https://platoonline.wordpress.com/