Over Schaarste & Creativiteit

Hallo lief dagboek!
Vriend P. (de filosoof) belde. ‘Weet je dat er in Nederland nog altijd een moderne vorm van slavernij heerst?’ was zijn openingszin. Hij vervolgde: ‘Na de oorlog ging het een tijdlang goed maar tegenwoordig wordt het volk op een verschrikkelijk manier onderdrukt: geen kans op een vaste baan, geen hypotheek, geen huis. Nauwelijks eten. Goedkope uitzendkrachten worden massaal geïmporteerd onder het mom van: wij zijn zo humaan. Die mensen worden tegen een hongerloon uitgebuit. En wie profiteren hiervan? Grote bedrijven en organisaties. De topmanagers die zichzelf weer een vette loonsverhoging geven.’
Zag het aan het eind van het gesprek somber in.

Vrijdag 7 april
Vriendin G. is weer aan het daten en ze vraagt zich oprecht af of er nog normale mannen zijn. Althans, dat zei ze toen ik haar vanochtend aan de telefoon had en vroeg: ‘Hoe was de date gisteren?’
‘Geweldig’ zei G. smalend. ‘We hebben het voornamelijk over zijn ex gehad. En over hem.’
Nadat ik met G. klaar was een paar uur gewerkt, ben bezig met leuke website.
Later naar J. & T. en bij hen The Passion gekeken. Het zal wel weer aan mij liggen maar…tja.

Zondag 10 april
Eerste paasdag. Weer een Pasen zonder moe en broer… Ex kwam met z’n gezin. Had voor de kindjes surprises in de tuin verstopt. Kippensoep gegeten en ’s avonds naar The Reader gekeken.

Dinsdag 12 april
Bracht dochter, die even in Nederland was, naar Leeuwarden station, ze vertrekt weer naar Spanje.
22.12 uur. Iran wil trouwens slimme camera’s gebruiken om ongesluierde vrouwen op te sporen.
Wat een wereld.

Donderdag 13 april
Het was zeldzaam wisselvallig weer vandaag en volgens mij was het windkracht 1200, echt verschrikkelijk. Liedje van de week: Legend of a mind van The Moody Blues.
Oom H. vertelde laatst over de twee boeren die vlak bij elkaar wonen. ‘De ene boer wordt richting graf getreiterd door de Nederlandse overheid vanwege de stikstofregels, bedacht door ongetwijfeld aan hondsdolheid grenzende krankzinnigen die…’
‘Nou nou nou’ protesteerde buuf Annie.
‘De andere boer’ ging oom H. onverstoorbaar verder, ‘woont bij hem in de buurt maar dan in Duitsland, waar de uitstoot 140x hoger mag zijn en waar niemand hem lastig valt. Is dit logisch?’
‘Dat komt omdat Nederland zo klein en dichtbevolkt is’ zei ik, maar oom H. snoof verachtelijk.

Vrijdag 14 april
Met pa en man naar Xin Hua en daarna gescrabbeld. Pa won. Alweer. Bladerde tijdens het scrabbelen door het woordenboek. Waarom staan er zoveel woorden in die we nooit en te nimmer zullen gebruiken?

Zaterdag 15 april
Met man bij de boot wat gedronken. Tafeltje naast ons zaten twee mannen en een vrouw. ‘Ik hoor niemand praten over een snelheidsbegrenzing van auto’s’ zei de vrouw. ‘Volgens mij zou dat ook enorm goed zijn voor het klimaat. Het is beslist niet nodig om harder dan 100km te rijden.’
Mannen wierpen elkaar een blik toe die zei: ‘Laat die gek maar praten.’

Woensdag 19 april
Bij Sin Jah gegeten met J. en T., het was weer waanzinnig lekker. Hadden het over het feit dat je tegenwoordig zo vaak lege schappen in de winkels ziet. ‘Het valt me echt op’ zei T. en ik kon het alleen maar beamen.

Donderdag 20 april
10.25 uur. Heb net bak havermout op met daarin een banaan, walnoten en blauwe bessen en dacht bezorgd na over de lege schappen. Is het de bedoeling dat we aan schaarste wennen dagboek?
‘Schaarste is de moeder van creativiteit’ echode de opgewekte stem van oma in m’n hoofd en zij kon het weten, ze had heel wat schaarste meegemaakt. Zag het opeens minder somber in.