Zolang je blijft denken is er niks aan de hand!

De Verdwenen Dag
Hallo lief dagboek!
Het overkomt me de laatste tijd vaker dat ik gewoon een hele dag in de war ben. Vorige week bijvoorbeeld, dacht ik dat het woensdag was, en bleek het donderdag te zijn, en woensdag dacht ik dat het dinsdag was. Zojuist ontdekte ik, dat dit stukje NOG STEEDS niet gepubliceerd was (het stond nog op privé!), dus ik zal toch echt wat meer bij de les moeten blijven. Enfin, zo erg is het ook allemaal weer niet, nu ben ik helemaal bij. Tijd dus voor mijn dagboek en ik begin bij:
Zaterdag 29 maart
Omrin mag meer zoutzuur uitstoten, las ik. Geweldig nieuws voor wie altijd al vond dat de lucht hierin het Hoge Noorden net een beetje te schoon en fris was. Tjonge jonge.
‘Het is hetzelfde als je hond in de woonkamer laten kakken en dan roepen dat dat plastic zakjes scheelt,’ brieste oom H. ‘Hoe achterlijk denken ze dat we zijn?’
‘Kalm lieverd, denk aan je bloeddruk,’ suste buuf Annie hem.
Oom H. veegde verhit het zweet van zijn voorhoofd. Hij had inderdaad een kleur, maar dat kan ook door de zon komen. Of door de cervelaat.
Maandag 31 maart
Mijn allerliefste vadertje zou vandaag 90 jaartjes geworden zijn. Ik hoop zó dat hij een geweldige dag daarboven gehad heeft met moe en broer. God, wat mis ik ze toch. En wat mis ik alle anderen die in de afgelopen 12 jaar gegaan zijn.
‘Eigenlijk neemt iedereen die heengaat een stukje van je mee,’ dacht ik laatst melancholiek. Zo voelt dat echt dagboek. Is dat raar?
Vrijdag 4 april
Moest lachen: vriendin M. was laatst naar de kapper geweest, maar bij thuiskomst zei haar eega er niks over. ‘Zie je niets?,’ had M. gevraagd.
Hij had goedkeurend geknikt. ‘Het is iets beter dan de vorige keer.’
‘En dan snapt hij niet waarom ik pissig word,’ zei M., toen ze daarna bij mij aan de keukentafel zat.
Zaterdag 6 april
Wat een toestand trouwens, die importheffingen van Trump.
‘Als het Europarlement nou zelf eens een steentje bijdroeg en niet elke maand verhuisde van Brussel naar Straatsburg?’ zei ik tegen man. ‘Die hele verhuizing kost zo’n 200 miljoen per jaar, en dan heb ik het nog niet eens over de CO₂-uitstoot.’
Man haalde zijn schouders op. ‘De hele wereld is knettergek geworden.’
Maandag 8 april
De nieuwe Lidl is geweldig natuurlijk, maar mag ik opmerken dat ik de verkeerssituatie daar niet optimaal vind? Ik voorzie heel wat ongelukken en opstoppingen. Sowieso zou iedereen die daar weg wil gewoon rechtsaf moeten slaan, zoals in de oude situatie, want dit is niks. En eigenlijk zou er bij de Plus ook een inrit moeten komen. O, dat is een idee: bij Plus erin en bij Lidl eruit! Ik zou zeggen: even terug naar de tekentafel jongens.
Zaterdag 12 april
Vlootdag in Harns! Was supergezellig, prachtig weer. Gingen kopje koffie drinken bij de boot, zat heerlijk op het bankje in de volle zon. Naast me zaten twee vrouwen, ze waren druk in gesprek.
‘Toch sneu he, altijd die wanhopige roep om aandacht?’ zei de ene.
De ander lachte. ‘Ze voelt dat het net zich sluit, vandaar die opgefokte prozac blijheid in de groepsapp. Dat zijn de laatste stuiptrekkingen.’
Interessant.
Dinsdag 15 april
De krantenkoppen van vandaag kopten: ‘Malafide jeugdzorgmedewerkers ronselen jongeren voor criminaliteit.’
‘Het is toch al jaren duidelijk dat het mis is in de jeugdzorg?’ appte vriend P. (de filosoof).
‘Klopt, maar ja, Nederland he. Het Verlopen Polderparadijs,’ appte ik terug.
Datzelfde dacht ik een paar uur later, toen ik in de trein zat van Leeuwarden naar Utrecht. Tegenover me zat een man zonder geldig vervoersbewijs. De conductrice nam hem apart, in het halletje krijste hij de boel bij elkaar en keerde woedend terug naar zijn zitplaats, snuivend, af en toe iets onverstaanbaars mompelend. In een normaal land was hij in een dwangbuis afgevoerd, maar ja: Nederland hè. Het Verlopen… enfin.
Woensdag 16 april
Dagboek, het zal wel aan mij liggen, maar ik blijf het wonderlijk vinden dat ik, zodra het 17 graden is, hele volksstammen blootsvoets door de stad zie dartelen. Huppelend gaan ze langs afvalbakken, door winkels, over stoeptegels met restjes hondenpoep, braaksel en uitgekauwde kauwgom. Wat gaat er door ze heen? Yoladiee, ik ben spiritueel verlicht?
In ieder geval is het nu woensdag. Denk ik.

Abonneer je op dit blog
Archieven
Categorieën
- Broer
- Dagboek
- Dagelijkse Dingen
- De Doordouwers
- Denkbeeldig Gesprek
- Dochter
- Een Familieroman
- Fictie
- Films & Series
- Gepubliceerd
- Gesprekken
- Graaiers
- Het Verhaal van Julia
- Humor
- Hypochondrie
- Kantoorperikelen
- Koningshuis
- Liedje van de Week
- Open Brief
- Ouders
- Politiek
- Rondom Harlingen
- Sprookjes
- Taal
- VZTZ
- WE 300
- Willekeurige Herinneringen
Leuke Links
Website laten maken?
Blogroll
Menu
Recente reacties
© 2012 – 2025 De Rebelse Huisvrouw | Privacyverklaring | Webdesign: Lily van Mango deSign