Zondag 14-03
Hallo lief dagboek!
Het is nu 16.45 uur en man kwam net de keuken binnen. ‘Wat ben je in Hemelsnaam aan het maken?’ vroeg hij.
‘Een hartige spinazietaart met een gezonde bodem van kikkererwtenmeel’ verklaarde ik plechtig. Ik had dat recept van internet en het klonk allemaal even heerlijk.
17.20 uur. Het hele huis ruikt verrukkelijk.
18.40 uur. Toen ik de springvorm uit de oven haalde leek het goed te gaan totdat ik de vorm open klikte en omhoog trok. De taart zakte in één keer nattig en zompig uit elkaar en zag eruit als iets dat ik uit een verstopte gootsteen had opgevist. Godsamme. Dit is al de tweede keer in twee weken tijd, nu houd ik er even mee op.
Maandag 15-03
Was even bij vriendin M. ‘Ga je straks ook boodschappen doen?’ vroeg man van M.
‘Ja’ zei M.
‘Wil je dan scheermesjes voor me meenemen?’
M. stond op en liep weg. ‘Hallo’ riep man van M. ‘Ik vraag je wat’.
M. draaide zich om. ‘Ik pakte een pen,’ zei ze ijzig. ‘Of is het de bedoeling dat ik de boodschappenlijst met m’n nagels in het tafelblad kras?’
Beet hard op de binnenkant van wang om niet te lachen.
17.20 uur. Net binnen. Ging na vriendin M. nog even de stad in. Liep over de Voorstraat achter twee vrouwen en volgde een gesprek dat hierop neerkwam:
‘Natuurlijk is er iets. Het is duidelijk dat ze boos op je is, alleen is ze te laf om te vertellen waarom, ze durft de confrontatie niet aan,’ zei de vrouw die links liep. ‘En nu is het eigenlijk te laat. Ze kan het nauwelijks meer benoemen zonder zichzelf volkomen belachelijk te maken.’
‘Als het om tante Annie gaat: er IS niet aan me gevraagd om door te geven dat ze in het ziekenhuis ligt. Maar goed, ze zal zich wel weer hebben laten vergiftigen door dat gekke nichtje van haar,’ zei de vrouw rechts van haar en ze vervolgde opgewekt: ‘En als dát de reden is waarom ze boos wil zijn zegt dat veel over haar enorme kleinzieligheid.’
Bijzonder interessant allemaal.
Dinsdag 16-03
08.30 uur. Liedje van de Week is Fool to Cry van The Rolling Stones. Beeld- en beeldschoon is dat lied.
16.50 uur. Had het gisteren trouwens met vriendin M. over het feit dat het laatst in het nieuws was dat vrouwen in Groot Brittannië zich onveilig voelen.
‘Dat zal hier wel niet veel anders zijn. De wereld is door de eeuwen heen een zeer onveilige plek voor vrouwen’ zei M. Waarom is dat toch zo dagboek? En waarom laten we dat toch toe?
Woensdag 17-03
Verkiezingen. ‘Het blijft spannend he, de verkiezingen’ zei ik gisteravond tegen oom H. die ik aan de telefoon had.
‘Spannend?’ brulde hij. ‘Het is toch allang duidelijk hoe er gekozen gaat worden? We weten toch allemaal al dat we wéér vier jaar lang geregeerd zullen worden door een man die het volk net zo gemakkelijk voorliegt als…als…’ Hij was zo ontdaan dat hij niet eens een goede vergelijking kon vinden.
‘Kalm, kalm,’ hoorde ik buuf Annie op de achtergrond.
Donderdag 18-03
13.20 uur. In het kader van wat meer bewegen maakten man en ik vandaag een lange wandeling door het stadje. Pardon, stad. Ik blijf het jammer vinden dat op het huis van De Blikken Dominee de plaat verwijderd is waarop verteld wordt wat er zich daar afspeelde, zonde. Weer een stuk geschiedenis weggevaagd.
22.40 uur. Hoorde Kaag vanavond zeggen dat ze ‘dit geweldige land wil behouden voor de toekomst.’ Op de een of andere manier rijmt dat niet met de manier waarop ze ‘dit geweldige land’ uitlevert aan Europa maar goed, dat zal aan mij liggen.
Vrijdag 19-03
De broer van moe is overleden. Nu is de laatste van het gezin weg en dat is een raar idee dagboek. Gisteren vierden we nog de verjaardag van moe en waren haar zusjes en broer daar. Er werd piano gespeeld, gedanst en gezongen en nu? Nu zijn ze alle vier weg. Dag lieve oom Koos. Bedankt voor je liefde, je vriendschap en je mooie verhalen.
Dinsdag 23-03
De verkeerssituatie bij de Trebol wordt er niet prettiger op moet ik zeggen. Ging bij pa uit Harlinga weg en wilde richting station. Stond tijd bij de brug (kant Franekereind) te wachten maar aan de andere kant van de brug dacht werkelijk élke me tegemoetkomende automobilist dat hij voorrang had. Ik voorzie veel ongelukken op dat punt.
Woensdag 24-03
01.45 uur. Werd net wakker en kan niet meer slapen. Vraag me af hoe het kan dat we zeggen:
Breken – brak / Steken – stak / Wreken – wreekte.
Waarom niet wreken – wrak? Ja, iets met onregelmatige werkwoorden en zo maar waarom is dat zo?
03.45 uur. Zit nog rechtop in bed met de iPad. Man werd net wakker en zei: ‘Moet je niet slapen?’
‘Ik laat even m’n nachtcrème intrekken’ antwoordde ik.
Man wierp me een blik toe die het midden hield tussen afgrijzen en verbijstering. Had zo’n blik nog niet eerder gezien. Nu ben ik nog veel wakkerder. Pffffff…..
***
1 gedachte over “De Verbijsterde Blik”
Leuk geschreven.
Mail je nog
Siegfried