De Denkbeeldige Gesprekken

Hallo lief dagboek,
Vroeg vanochtend aan vriendin L.: ‘Voer jij ook doorlopend gesprekken met jezelf in je eigen hoofd?’
‘Natuurlijk niet’ zei L. ‘Alleen idioten doen dat.’
Ik moet hier echt iets aan doen want het is soms vermoeiend.
Voorbeeld: ik rijd op de snelweg, word ingehaald door een ambulance en dan zegt een stemmetje:
‘Misschien gaat die ambulance jou daar alvast opwachten.’
Ik zwijg.
‘Serieus. Net als in het gedicht van de Tuinman en de Dood, weet je nog?’ jengelt het stemmetje.
‘Houd alsjeblieft je mond’ zucht ik dan.
Stilte. Dan: ‘Het kan toch? Je weet maar nooit.’
Pffff. Enfin, tijd voor mijn dagboek en ik begin bij:

Donderdag 27 juli
Het was zó donker en grijs dat ik vandaag kaarsjes aan had. Later keken we naar twee afleveringen Succession en lag ik onder een fleecedeken. Zomer 2023. Het is gewoon herfst dagboek, niet normaal.
Liedje van de Week: Road to Cairo van Julie Driscoll & Brian Auger. Als ik dit liedje hoor denk ik altijd: zou ik al eens eerder geleefd hebben? Weet niet waarom ik dat denk eigenlijk.

Woensdag 2 augustus
Had het met vriendin G. over haar zoon die de puberjaren ondertussen ook al achter zich heeft gelaten. ‘Zelden zoveel gefrustreerd gemompel gehoord als in die periode’ herinnerde G. zich. ‘Ik ben blij dat ik die tijd achter me heb.’
Gewerkt, ben met leuke website bezig waar ik ook de tekst voor bedenk.
23.32 uur. Naar bed. Hoop dat het lukt, voel me beetje…onrustig. Is het weer volle maan of zo?

Donderdag 3 augustus
Dochter, die in Nederland is, heeft gordelroos. Hoe dan? Dat krijg je toch alleen als je ver over de 100 bent?
21.10 uur. Oom H. belde even om zijn ongenoegen te uiten over al die vertrekkende politici. ‘Het is Goddomme een grof schandaal dat ze vrijwillig vertrekken en dan een vette wachtgeldregeling meekrijgen van DRIE jaar. Als Jan met de Pet zijn ontslag indient krijgt hij niks. En waarvoor? Wat hebben die mensen die nu het zinkende schip verlaten gepresteerd? Niets, helemaal niets. Het is een gotspe.’
22.21 uur. Ga met dochter nog even kopje thee drinken.

Vrijdag 4 augustus
Met vriendin M. naar het stadje, bij Trekpleister stonden twee vrouwen te praten met een Amsterdams accent: ‘Ach ja, weet je wat het met een huwelijk is: je besluit ff om elkaars gewoontes te accepteren totdat je er genoeg van hep.’
Haha, leuk. M. hoorde het ook, ze glimlachte wat wrang. Daarna naar de Hema en zag een simpele, plastic karaf voor het luttele bedrag van maar €10,- euro. Bijna gratis zou je zeggen. Voor een simpele, plastic waterkaraf. Je moet het maar durven vragen.

Zaterdag 5 augustus
Mijn arme, prachtige Slovenië gaat gebukt onder vreselijke overstromingen, wat ontzettend. Fijn trouwens, om constant maar weer te lezen dat we in Nederland permanent de hoofdprijs betalen voor boodschappen & benzine terwijl het net over de grens stukken goedkoper is. En maar door blijven wauwelen over één Europa.

Woensdag 9 augustus
Het is ongelooflijk maar het is vandaag droog!!! Echt droog! Ik werd vanochtend wakker, trok de gordijnen open en staarde verbijsterd naar buiten.
23.40 uur. Ga naar bed. Iemand zei laatst tegen me dat ik ook een beetje moet vertrouwen op Onze Lieve Heer. Dat is een beetje lastig voor mij, als agnost, maar zojuist wilde ik een poging wagen. Omdat ik weer erg hormonaal ben en alle hulp goed kan gebruiken begon ik dus in gedachten dus maar wat tegen Hem te praten:
‘Lieve Heer’ zei ik. ‘Denkt u dat.. zou u misschien…’
‘Je bent te laat!’ bulderde hij in gedachten. ‘Je bent veel te laat!’
Help.

***********