Zolang je blijft denken is er niks aan de hand!
Op Kantoor
‘Toch mis ik haar soms’, zei de vrouw met de lange blonde staart. ‘Ik kon het wel goed met haar vinden en eerlijk is eerlijk: ze was goed in haar werk.’
Ze zweeg en keek haar collega afwachtend aan. Die keek wat moeilijk. ‘Nou, ik mis haar niet moet ik je zeggen’, antwoordde ze. Ze pakte een bruine lok en draaide er een krul in. ‘Ik was blij toen ze wegging. Het was een vals, gemeen, geniepig kreng en ik heb niets dan ellende met haar meegemaakt. Bah, wat was ze eng. En gemeen, zo gemeen. Ik heb ze zelden ZO gemeen meegemaakt in het leven. Dan kon ze je aankijken met die rare, vreemde blik als je iets verkeerds gedaan had. Verkeerd in haar ogen dan hè. Het was niet eens écht verkeerd maar ze had de behoefte om je voor schut te zetten. En plein public natuurlijk, daar kickte ze op. Dan keek ze je aan met die vreemde, waterige oogjes en riep over de afdeling: ‘Wist je dat niet? Hoe kan dat nou? Hoe lang werk je hier nou eigenlijk?’
‘En dan liep ze weg, dat smadelijke glimlachje om de lippen. Gadverdamme, wat een gemeen mens was het. Die schreeuwpartijen op de afdeling, weet je nog? Zo volks. Onbegrijpelijk dat ze hier toch nog zo lang heeft gewerkt. Goed beschouwd was het gewoon een viswijf. Op de markt was ze beter tot haar recht gekomen. En dat gemene, dat intens gemene… God, wat was ze gemeen en vals. Zeldzaam, zo gemeen als zij was en …’
‘Ja, nou weet ik het wel’, interrumpeerde de blonde staart. ‘Maar die ervaring heb ik nooit met haar gehad. Kennelijk was er een verkeerde chemie tussen jullie. Jij moest haar niet en zij moest jou niet. Ik herken niets van wat je zegt. Dat heb ik allemaal nog nooit met haar meegemaakt.’
De bruine krul keek haar blonde collega minachtend aan. ‘Dat komt omdat je te stom bent om ook maar IETS op te merken. Ze moest jou ook niet. Wat dacht je, dat ze jou wél pruimde? Welnee mens. Je moest haar horen praten over jou. Maar ja, dat had je niet in de gaten. Zo onnozel ben je wel. Wat een loeder was het. Zo gemeen. Bah, zeldzaam gemeen. Daar missen we helemaal niets aan. Helemaal niets. Nee, ik ben blij dat ze weg is. Aan dat soort gemene mensen heb ik geen behoefte. Wat is er met je? Waarom ben je opeens zo stil?’
Abonneer je op dit blog
Archieven
Categorieën
- Broer
- Dagboek
- Dagelijkse Dingen
- De Doordouwers
- Denkbeeldig Gesprek
- Dochter
- Een Familieroman
- Fictie
- Films & Series
- Gepubliceerd
- Gesprekken
- Graaiers
- Het Verhaal van Julia
- Humor
- Hypochondrie
- Kantoorperikelen
- Koningshuis
- Liedje van de Week
- Open Brief
- Ouders
- Politiek
- Rondom Harlingen
- Sprookjes
- Taal
- VZTZ
- WE 300
- Willekeurige Herinneringen
Leuke Links
Website laten maken?
Blogroll
© 2012 – 2025 De Rebelse Huisvrouw | Privacyverklaring | Webdesign: Lily van Mango deSign
24 reacties
Blijvend nieuwsgierig naar dat wat achter het gedrag verstopt zit… Geweldig verwoord, herkenbaar ook.
Zo,zo ik ben onder de indruk.
De bruine krul doet me denken aan de pot die de ketel verwijt…
Wat kunnen vrouwen onder elkaar toch loeders zijn!
Fijn om weer een verhaal van je te lezen,
Liefs kakel
Gezellig, vrouwen onder mekaar. Ik gaf de voorkeur aan mannelijke collega’s, en na het lezen van jouw blogverhaal weet ik weer waarom.
Ik ken haar man, die was nog veel gemener
Opsturen naar Toren C!
Kant en klaar script, geweldig 🙂
Mooi geschreven, vrouwen kunnen serpenten zijn, maar mannen zijn geen haar beter
Mensen met twee gezichten 😉
Goed verhaal
Groetjes, Ria
Goed geschreven, je zet de mensen neer als ze op hun slechtst zijn.
Van zoveel botheid zou ik ook stil worden.
Zo, even je eigen gebrek op een ander afschuiven. En tja.. inderdaad, bij de een kun je een bitch zijn misschien, maar bij de ander hoeft dat niet.
Love As Always
Di Mario
Ach, en de blonde staart wilde het allemaal nog goedpraten, die is duidelijk te gevoelig voor een leven op kantoor.
Heeeerlijk, het kantoorleven! 🙂
Ik had ook van die collega’s zoals de brunette. Je hebt er helemaal niets.
Als ik,dat lees moet ik bijna blij zijn dat ik geen collega’s heb
Gho daar kon 1tje eindelijk haar ei kwijt , wie weet had ze wel punten over de ex collega en ik kon er ook die uit gemak zucht een blindspot creeërde voor betweters .
Zowel mannelijke als vrouwelijke kunnen vreselijk achterbaks zijn en denegrerend.
Je kunt beter met mannen werken dat met vrouwen, ik spreek uit ervaring!
Ik zie de “bruine krul” voor de spiegel zichzelf aanspreken op de fouten die ze gemaakt heeft…….. al vind de blonde staart dat het allemaal wel meevalt…… nou ja … soms hébben mensen toch een momentje van zelfreflectie?
O jee….. Spiegeltje opdiepen? 😉
Dank allen, voor jullie reactie en nog een fijne avond!
Het deed me gelijk aan het spreekwoord denken ‘de pot verwijt de ketel dat ie zwart ziet’. Wat een verhaal!
brrr lijkt me niet zo gezellig
Hee Lil heel benieuwd over welke afdeling dit gaat
Fictie Judith, pure fictie en een heleboel fantasie!