De spreuk van mijn blog is: ‘Toen ik met mijn blog begon was ik van plan te schrijven over belangrijke en zinvolle dingen. Dat is me tot op heden geen enkele keer gelukt’.
Dit schreef ik ooit op in een olijke bui (‘olijk’ – ook een woord waar je tegenwoordig echt niet meer mee voor de dag moet komen. ‘Wat kijk jij olijk Jantje?’ zal leiden tot afgevoerd worden in een dwangbuis volgens mij.)
Hoe dan ook: de ‘zinvolle dingen’ waar ik op hoopte te schrijven zijn tot nu toe uitgebleven. Ik constateerde het met enige gelatenheid maar besloot vervolgens me er niet druk om te maken.
‘Het is wat het is’, bedacht ik me wijs en nam nog een flinke slok wijn.
Vervolgens realiseerde ik me dat ik me misschien moet focussen. Ik ben af en toe wat chaotisch en wil zoveel duizenden dingen schrijven maar weet soms niet eens waar ik moet beginnen. Daarom dacht ik: ‘het wordt tijd dat je verder gaat met je boek’. Ik wist even niet welk boek – ik ben namelijk met tien verschillende boeken bezig 😀 maar toen dacht ik: ‘begin dan maar met het eind voor één van de boeken, van daaruit kun je misschien verder gaan.’
Dat vond ik wel een goed idee. Het eind voor een van de boeken heb ik dus al af:
‘Hijgend sloot ze de deur achter zich. ‘Nooit, maar dan ook nooit kom ik hier levend vandaan’, dacht ze paniekerig en ze zocht gehaast naar het geladen pistool waarvan ze wist dat het onder het matras moest liggen.
‘Is dit wel zinvol?’ vroeg ze zich af terwijl ze voelde hoe de adrenaline door haar lichaam raasde als een op hol geslagen jakhals die over de savanne holde. ‘Waar vecht ik eigenlijk tegen? Is het niet beter om op te geven?’
Ze had gelijk. Verzet was zinloos. Want toen de slaapkamerdeur krakend open ging en ze, zonder hem te zien, wist dat hij geruisloos haar kamer binnen geslopen was, vroeg ze zich niet eens af hoe hij zo snel de deur open had gekregen.
Geen seconde. In plaats daarvan rende ze door de openslaande deuren naar het balkon. In haar haast om buiten te komen trok ze de vitrage naar beneden en tijdens de sparteling waarin ze verwikkeld raakte had ze niet eens de kracht om te gillen.
‘Naar buiten, naar buiten’, was het enige dat ze verwilderd dacht. Meer niet. Nadat ze de vitrage van zich af had gerukt stond ze op het balkon. Ze keek naar de uitgestrekte vlakte die beneden haar lag. De wijngaard baadde in het avondlicht en in de verte hoorde ze een uil. Zelden had ze zo een mooie volle maan gezien. ‘Het is een prachtige avond om te sterven’, dacht ze. Ze hoorde zachtjes zijn voetstappen naderen en opeens werd ze overvallen door een gevoel van vage weemoed. Ze dacht aan de keuken van haar grootmoeder, de geur van haar versgebakken koekjes en ze voelde dat haar keel dik werd. ‘Het is voorbij’, dacht ze en glimlachte weemoedig. ‘Het is echt voorbij’. Toen dook ze naar beneden.
———————-
Goed, het eind is dus wel okay denk ik. Nu de rest nog. Ik ga eerst naar beneden en haal een flesje wijn van de Plus. De Huiswijn Rood Halfzoet is volgens de Consumentengids de beste uit de test én de beste koop. Ik moet toegeven: hij is niet slecht. Ik vraag me trouwens al een tijdje af of die gids nog wel objectief is. Want de Lidl en Aldi-producten komen zo ontzettend vaak goed uit de bus: HOE weet ik nou zeker dat de Consumentengids niet een uitgave is van een van deze twee supermarkten? Wie kan me dat garanderen? Ik vrees dat ik er voorlopig niet uitkom. Voorlopig doe ik het met de Halfzoete wijn van Plus. Daarna ga ik over op de ‘Kaapse Pracht’ van de Aldi. Ook al zo’n topper volgens de Consumentengids. De naam is in elk geval prima. En dat zal de smaak na het vijfde glas ongetwijfeld ook zijn.
23 gedachten over “Het Einde”
Dat lijkt me ook wel wat: een boek van achteren naar voren schrijven. Je hoeft geen plot te bedenken, want dat is op de laatste bladzijde duidelijk geworden.
Makkie dus. Of zit er nog een adder onder het gras? Loopt er nog een olifant door de porseleinkast? Je weet het niet…
Misschien komt het wel doordat ik bier drink. Niet van Aldi of Lidl. Nederlands bier, of beter: Limburgs bier. Alfa Edel Pils. Als je het uitschenkt ben je wel gedwongen om het van het begin naar het einde toe te drinken. Heel anders dan een boek of verhaal.
Kijk, alweer een ideetje voor een verhaal maakt notitie op geeltje: De stille genieter, mooie titel.
Leuk, zo’n blog!
Goed boek, maar nu heb ik het dus al uit. ;-(
Ik vind focussen altijd een prima idee, per letter, per woord. En zo gedachten volgen, en dat is fijn. En soms verwarrend.
Queen, de popgroep van Freddy Mercury, had allemaal losse stukjes melodie. Ze wisten niet wat ze ermee aanmoesten, geen van die stukjes kwam verder. Tot ze zomaar bedachten dat ze die losse stukjes aan elkaar konden plakken en dat deden ze. Een arrangement erover en een naam en voilà: Bohemian Rhapsody was geboren en staat tot op de dag van vandaag op nummer 1 van de beste hits aller tijden. Ik wil maar zeggen ……
Ha, een kwestie van vooruit achterstevoren 😛
Toch een open einde dan. Want ze neemt een duik en komt misschien in het zwembad terecht. Of op een trampoline, dan kan ze zo weer terug springen op het balkon waarna hij haar alsnog …
Edoch, de wijnen van de Aldi ‘vallen’ niet áltijd even lekker. Er is er één (met een zo’n oud volkswagenbussie op het etiket aan de voorkant) die nogal wat hoofdpijn veroorzaakt, zelfs als je maar één glaasje nuttigt. Mijn ervaring is dat de wat duurdere wijnen lekkerder in het lichaam liggen. Maar ja, bijna € 10,– voor een fles betalen is ook nogal wat. Krijg je ook hoofdpijn van.
Ik vind het einde zeer veelbelovend. 😉
Goede schrijfmethode heb jij 🙂 En ja, die wijntesten… ik heb ook atlijd zo mijn twijfels, maar drink voor de zekerheid toch altijd maar de fles leeg 🙂
Ik hou meer van niet zinvol. En plus wijn, daar heb ik de laatste week slechte ervaringen mee, die eerste paar glazen, daar is mijn gezicht zo van in de kramp geschoten dat ik nog steeds niet recht kan kijken. (Niet dat ik een wijnkenner ben hoor, en ze hebben vast ook minder smerige, maar dit was een bijzonder beroerde)
(Die van de Deka is ook best in orde;-)
Klinkt goed, kanniewachten op het begin hoor!
Een prachtig einde! En het laat voldoende over voor een wederopstanding in het tweede deel. 🙂
Ja zeg, beginnen met de finale, en dan ook nog de heldin die sterft? Ik koop het niet als het er komt hoor….:)
Dat je verhalen niet belangrijk zijn zegt niets over de inhoud.
Niet zinvol kan juist héél confronterend zijn en van betekenis voor anderen. Bovendien; zinvol kun je toch ook zien als; met redelijk veel woorden? Nou dan… 😉
Voor wat het waard is; Ik kom graag bij je lezen, je schrijft hartstikke leuk, dus wat mij betreft ga je lekker door zo. Wat er van komt, komt ervan, zo niet, dan niet.
In ieder geval wel een spannend slot, maar lijkt me niet makkelijk een stuk er voor te schrijven. Nou lijkt het me helemaal al moeilijk om een heel boek te schrijven. Maar je hebt volgens mij wel het talent er voor.
Goed einde! Nu ben ik wel erg nieuwsgierig naar de rest van het boek. (Even doorschrijven dus. 😉 )
Voor mijn gevoel heeft of brengen je logjes altijd wel een zin…Zin in te lachen…Zin om dingen anders te bekijken. . Zin om uit te waaien. ..Het laatste stukje uit je boek krijj ik zin om te bakken. …En rode wijn als ik er zin in heb.. Dus blijf maar lekker chaotisch 😉
Maar nu dus nog even bedenken bij welk boek dat einde nu het beste past. Whahahahaha… zo kun je ook schrijven. Dat je jezelf tot het laatst op het verkeerde been zet.
Het gaat er niet om of het zinvol is voor een ander, het gaat erom wat de zin is voor jezelf. 😉
Stikjaloers op je schrijverstalent,…..ik ben echt benieuwd naar je boeken,…..
En als het einde het einde niet is, wat kwam er dan na de duik ?????
En betreffende het wijn dilemma, ik drink bier …… sorry.
Ik hou niet van wijn én schrijf geen boeken en lees nooit stiekem éérst het eind van een boek. ben wél een beetje chaoot…. toch voel ik me hier wel thuis;-) ga dus gewoon lekker door op de ingeslagen (naar jouw idee) verkeerde weg!
Dank allen, voor jullie reactie! Nog een fijne zondagavond en voor straks: welterusten!