Dit is heel treurig dagboek: ik ben helemaal vergeten mijn laatste stukje te publiceren!!! Ik begrijp nog steeds niet hoe dat kan! Enfin, dan deze week maar twee stukjes (als ik mijn aanstaande stukje tenminste niet vergeet). Ondertussen is januari ook alweer bijna voorbij dus dat ik hier nog eens over het mooie nieuwe jaar begin slaat nergens op, maar ik wil mijn dagboek wel compleet houden dus publiceer ik het toch:
Halloooo mijn allerliefste dagboek!
Daar ben ik dan eindelijk weer eens! Natuurlijk had ik al veel eerder Gelukkig Nieuwjaar en dat soort dingen willen zeggen maar mijn stukje stond gepland op vrijdag de 13e dus ben ik wat laat. Hoe dan ook, we hebben weer een heerlijk blanco nieuw jaar te pakken en daar, waar we het afgelopen jaar van de ene crisis naar de andere holden (onder de bezielende leiding van onze immer opgewekte Lachende Leider en de kliek om hem heen) stel ik voor dat we er dit jaar een jaar van oplossingen van maken. Man snoof minachtend toen ik een stuk of 9 oplossingen ter sprake bracht maar dat komt omdat hij…wacht, telefoon.
Oooo dagboek, dat was ex-partner. Mijn lieve Franse schoonmaman is overleden. Dat komt niet als een schok maar toch, maar toch. Au revoir Ami, à la prochaine.
28 december
We hebben krankzinnige kerstdagen achter de rug dagboek. Man lag in het MCL omdat hij een piepklein babyherseninfarctje heeft gekregen maar gelukkig gaat alles nu weer helemaal goed met hem en leg ik hem aan alle kanten in de watten. ‘Denk je dat je je altijd zo kan gedragen?’ vroeg hij, toen ik het zoveelste kopje koffie aandroeg en hem vroeg wat hij wilde eten. Ik kon het met de beste wil van de wereld niet beloven.
29 december
Dochter geholpen met verven van trui. Nu is hij weer mooi zwart. Is goed idee, ga ik ook eens doen met m’n zwarte spullen.
Vriendin M. vertelde dat ze weer een stressvolle maand achter de rug heeft. ‘Dat gedoe met die cadeautjes voor die kinderen steeds’ verzuchtte ze.
‘Snap ik’ knikte ik begrijpend. ‘Het komt ook zo onverwacht he, die decembermaand’.
M. keek niet-begrijpend maar man van M. grijnsde.
1 januari
Welkom 2023! We gaan er maar weer wat van maken! Oom H. en buuf Annie kwamen even langs en oom H. wist te verkondigen dat ‘vrouwen een aangeboren behoefte hebben aan sterke, krachtige mannen’. Buuf Annie verslikte zich acuut in haar Baileys. Toen ze weer wat lucht had wist ze hijgend uit te brengen dat ‘de onzin die hij permanent uitkraamt haar een posttraumatisch stresssyndroom bezorgt’. Mooie zin, ga ik onthouden.
2 januari
Kennelijk moet je de wasmachine goed schoonmaken na het verven maar dat had ik niet gedaan. De witte was die ik net deed – met daarin onder andere mooie nieuwe witte blouse die ik nog niet gedragen heb – is nu grauw. Godsamme.
11 januari
08.10 uur. Gaan zo even naar het MCL, man heeft om half 11 afspraak. Droomde de hele nacht over witlof kopen, was heel vermoeiend.
12.39 uur. De afspraak bleek volgende week te zijn.
14.58 uur. Deze week 3 Liedjes van de Week, alle 3 eindeloos mooi:
Kim Wilde – Keep me hanging on
Reo Speedwagon – Can’t Fight This Feeling
Snowy White – Bird of Paradise
12 januari
Dit eerste stukje van het nieuwe jaar wilde ik afsluiten met iets opbeurends, een mooie intellectuele voltreffer waar een ieder stil van zou worden en zou zeggen: wat een diepgang, waar haalt ze het vandaan. Is niet gelukt. Daarom maar een opmerking van Einstein: ‘Ik heb geen speciaal talent. Ik ben slechts nieuwsgierig’.
Daarom dan ook mijn vraag: waarom liggen er, terwijl hier en daar nog wat kerstversiering hangt, alweer paasartikelen in winkels?
1 gedachte over “De Oprechte Vraag”
Nou hè? Ik stond ook bij de paaseitjes te bedenken waarom.
Heerlijk stukje schrijven weer, ik hoop dat je man ok is. Liefs!