De hamstring van de gek

Lief dagboek,
Laat me beginnen met het schokkende en verdrietige nieuws dat ons aller Piet Paulusma heengegaan is. Wat schrok ik toen ik het hoorde. Ik reed wekelijks wel een paar keer langs zijn huis en vaak zag ik hem achter de computer bij het raam zitten. Dochter en een vriendinnetje belden ooit eens spontaan bij hem aan in verband met een werkstuk voor school en hij heeft hen van alles uitgelegd over wolken en regen, hij maakte er zelfs een tekening bij. Goede reis naar de andere kant Piet. We zullen bij elke regenboog aan je denken. Oant sjen.

Dinsdag 15-03
Het is nog steeds oorlog wat de klok slaat en ik vind het allemaal nog steeds heel beangstigend en verschrikkelijk. Wat een wereld is het toch.
‘Toch blijf ik me afvragen waar die Hans van Baalen en Guy Verhofstadt in 2014 eigenlijk mee bezig waren’ zei vriend P. (de filosoof). ‘Met gebalde vuisten spraken ze betogers toe op het Maidanplein in Kiev en riepen dingen als ‘wij zullen jullie nooit in de steek laten – wij steunen jullie’. Hebben ze die mensen niet een enorme worst voorgehouden? Het kón toch niet, wat daar gebeurde?’
Dat vond ik ook dagboek, maar goed, van politiek begrijp ik maar 1 ding en dat is dat het een grote beerput is.

Woensdag 16-03
Gemeenteraadsverkiezingen. Ging stemmen, kwam vriendin M. en man tegen die net van het stembureau kwamen.
´Er kwam maar één in aanmerking voor mijn stem,’ zei man van M. ‘Dat is de man die zich het meest druk maakt om de veel te lage schoorsteen van de afvaloven. Het is onbegrijpelijk dat daar nog steeds niets aan gedaan wordt. Je vraagt je werkelijk af in wat voor land we leven.’
´Hoe kan het dat je nu wel in staat lijkt tot een normaal gesprek?’ vroeg M. kribbig. ´Toen ik net aan je vroeg op wie je gestemd had bralde je: Jezus Leeft.´ Man van M. grijnsde.
Leuk om te weten: het woordje klikspaan komt vanuit de middeleeuwen. Een klikspaan was een spaan hout dat melaatsen moesten gebruiken om de omgeving voor hun komst te waarschuwen. Wat moet dat trouwens een vreselijke periode geweest zijn.

Maandag 21-03
Vanochtend om 6 uur op omdat we dochter naar Schiphol brachten, ze gaat voor een paar maanden naar Madrid!!!
‘Zal ik volgende week naar je komen?’ bood ik aan maar dochter zat er niet op te wachten. Althans, die indruk kreeg ik toen ze ‘alsjeblieft niet’ zei maar ik kan me vergissen.
22.15 uur. Ga naar bed, ben gaar.

Woensdag 23-03
Naar jeugdvriendin E.J. die ik in Suriname leerde kennen toen ik 7 was en zij 6. Op weg in de bus vanuit Hoorn naar Harns zat er een meisje te bellen dat zó hard sprak dat iedereen het gesprek kon volgen. Het ging om haar vriendje dat schaamteloos had lopen flirten met een ander meisje en ze klonk enorm ontdaan. Kindje, ik denk niet dat je dit ooit leest maar mocht je dat doen: kappen met die jongen. Echt.

Maandag 28-03
De HELE dag met een website bezig geweest die een probleem had dat ik maar niet opgelost kreeg. Uiteindelijk lukte het en dat was net op tijd want ik had zin om te huilen.
Liedje van de Week is Don’t Come Around Here No More van Tom Petty & The Heartbreakers. Blijft goed.

Donderdag 31-03
Pa is jarig! Gefeliciteerd vadertje! We gaan er maar weer een mooi jaar van maken!
De gebeurtenis van gisteren was trouwens zo beschamend dat ik er nu, een dag later, nog steeds niet over uit kan. Liep met vriendin M. in Leeuwarden ter hoogte van C&A toen we een ex-collega van haar tegenkwamen.
‘Hoe is het?’ vroeg M.
De ex-collega keek bedenkelijk. ‘Ik heb veel last van mijn hamstring’ zei hij.
M. werd rood en begon schaapachtig te lachen. Daarna sprak ze er finaal overheen en wist niet hoe gauw we door moesten lopen.
‘Wat deed je zonet raar’ zei ik. ‘Was er wat bijzonders?’
‘Bijzonders, bijzonders?’ zei M. op verdedigende toon. ‘Ik vond het nogal bijzonder ja, dat hij over zijn string begon. Zoiets ZEG je toch niet? Wat een gek.’
O Mijn God.