Pixabay 6499DF22-0AA2-4037-9F50-6E9BE6BCE0AC

WE300 – Handelen

Huilen was alles wat Marit nog deed sinds Peter bij haar weg was. Dag en nacht stroomden de tranen over haar wangen en er kwam geen eind aan haar verdriet.

‘Laat me vergeten’ snikte ze elke avond terwijl ze haar kussen stevig vastpakte en haar gezicht erin verborg. ‘Alsjeblieft, laat me vergeten – laat me alles vergeten. Zo kan ik niet verder, dit is TE verschrikkelijk allemaal’.

Haar vrienden haakten af – ze konden haar leed niet meer aan. Nu had ze niemand meer om tegen te huilen tot ze op een dag een vriendelijke heer bij de bushalte ontmoette.

‘Je hebt verdriet’ concludeerde hij. ‘Veel verdriet’.
‘Ja’ slikte ze moeizaam. ‘Heel veel. Ik kan maar niet vergeten. Ik wou dat ik vergeten kon’.

Hij knikte en boog zich voorover. ‘Ik verkoop vergetelheid’ sprak hij zacht. ‘Wil je dat ik je help?‘

‘Ja’ fluisterde Marit. ‘Ja, heel graag’.
‘Afgesproken’ glimlachte hij.
Ze schudden elkaar de hand en toen ze hem aankeek voelde ze zich opgewekt. ‘Misschien komt het toch nog goed’ dacht ze verheugd.

Eerst zagen ze elkaar alleen maar in de bus maar gaandeweg werd hij een vriend. Op een dag zei Marit: ‘Het lijkt me leuk om voor je te koken’.
‘Gezellig’ antwoordde hij. ‘Dan zorg ik voor de wijn’.

Hij kwam precies op tijd. De wijn smaakte heerlijk maar bij het tweede glas voelde ze zich raar. ‘Ik kan me niet bewegen’ merkte ze tot haar afgrijzen.

‘Gaat het?’ vroeg hij toen hij langzaam op haar afliep.
Versuft keek ze hem aan. Heel even vroeg ze zich af waarom hij een scalpel vasthield.
‘Ik verkoop vergetelheid weet je nog?’ fluisterde hij terwijl hij haar voorzichtig op de bank legde. ‘Als je wil mag je onze overeenkomst ongedaan maken’. Hij grijnsde. ‘Als je daar nog toe in staat bent tenminste’.

——————————

Bij WE300 van Plato is het de bedoeling dat je een verhaal schrijft van 300 woorden waarin een bepaald woord – ditmaal ‘Handelen’ – niet voorkomt.
Meer bijzondere, mooie en ontroerende verhalen vind je op: https://platoonline.wordpress.com/

20 gedachten over “WE300 – Handelen”

  1. Joh, wat een luguber einde. Ik zag allerlei varianten maar die niet. Gruwelijk mooi geschreven zeg maar. Prima WE.
    Bedankt dat je wilde schrijven ondanks dat je het een beetje rustiger aan wilde gaan doen. Stel ik op prijs. Maar de WE is met jou wel een stuk completer dan zonder, feiten zijn feiten 🙂

  2. Wat een heerlijk gruwelijk verhaal, een echte kraker! Dit eind had ik niet kunnen verzinnen, al deed ik nog zo mijn best. Een prettige verrassing om weer een verhaal van je te lezen.
    Lieve groet

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Abonneer je op dit blog

Voer je e-mailadres in om je in te schrijven op dit blog en e-mailmeldingen te ontvangen van nieuwe berichten.

Archieven

Leuke Links

Blogroll

De Rebelse Huisvrouw