Zondag 11-05
Nog gescrabbeld. Wonder boven wonder geen discussie over woorden gekregen. Laat naar bed.
Maandag 12-05
Naar groencentrum toe met ouders. Veel bloemen en plantjes gekocht voor in de tuin. Ma vroeg aan diverse heren die daar gewoon losliepen of ze wisten waar de azalea’s stonden. Ze dacht dat een ieder daar werkte.
Daarna naar stadje. Ouders keken naar huisje dat te koop staat. Pa klom op het bordes en trok aan de bel. ‘Wat doe je nou?’ siste ik geschrokken. ‘Ik kijk of de bel het doet’ antwoordde hij doodgemoedereerd. Had me ondertussen onder dashboard verstopt.
Dinsdag 13-05
Ouders gingen samen op pad. Ging even naar stadje toe. Weet nog steeds niet hoe het kon gebeuren maar handtas floepte open terwijl ik trap afliep. Ding hing aan één hengsel over schouder en tas was kennelijk niet goed dicht. Hele inhoud rolde de trap af. Kleingeld, 36 lippenstiften, kauwgum. Flesje parfum, elastiekjes, sleutel, maagtabletten. Vervelendste vond ik dat de eetlepel ook naar beneden kletterde. Had ‘m laatst in tas gestopt toen ik bakje Cruesli mee naar ’t werk nam. Kroop op handen en knieën de winkel door. Als laatst vond ik de eetlepel.
Roti gemaakt. Is Indiaas gerecht. Soort grote pannenkoek met daarop masalakip, -boontjes en -aardappelen. Erg lekker.
Woensdag 14-05
Gewerkt. Ouders terug naar Rotterdam. ’s Avonds in Amsterdam. Bij Heinekenhoek wat gedronken maar volgens vriendin P. werd de wodka daar verdund. Toen naar café Eijlders toe. Heerlijk ouderwets bruin café. Niet zo laat naar bed. Ook niet zoveel gedronken.
Donderdag 15-05
Het was een klein krantenknipsel in de krant: ‘Nederlands echtpaar komt om in België.’ ‘Wat verschrikkelijk’ dacht ik toen ik het las. Ontdekte iets later dat het onze patatboer en zijn vrouw zijn. Hardwerkende, vriendelijke mensen die heerlijke patat verkochten en een mooi verzorgde snackbar hadden op een prachtlocatie. Het is TE verschrikkelijk. Kon de rest van de dag nauwelijks normaal functioneren. Was erg ontdaan. Kon later niet slapen. Dacht de hele tijd aan het echtpaar. En ook aan hun kinderen. Dit had nooit mogen gebeuren. Nooit.
Vrijdag 16-05
Werd wakker en dacht direct aan onze patatboer en zijn vrouw. Bloemetje bij de snackbar neergelegd. Je krijgt ze er niet mee terug nee, maar toch.
Mooi weer. In de tuin gewerkt. Vriend J. kwam op bezoek. Zijn ouders en mijn ouders waren vrienden – ken J. al vanaf zijn geboorte. Was gezellig. Gevulde courgette met gehakt en tomaat en quinoa gemaakt. Was niet super maar wel… ach, het was wel te doen.
Kwam stapel oude Flintstones stripboeken tegen achter in een kast. Wil ze eigenlijk niet wegdoen maar weet eigenlijk niet zo goed wat ik ermee moet. Wat als ze op een dag geld waard zijn? Het zijn nog originele uit de jaren ’60. Ze liggen wel helemaal uit elkaar, dat wel.
Zaterdag 17-05
Werd om 9 uur wakker – heb precies 9 uur non-stop achter elkaar geslapen, heerlijk. Bootje van stal gehaald (klein rubberbootje hoor, geen jacht) en met manlief stuk gevaren, was prachtig weer. ’s Middags kwamen ouders. Hebben morgen familiefeest in de buurt. Gebarbecued. Met ouders naar snackbar toe, samen weer bloemetje neergelegd.
Zondag 18-05
10.10 uur. Moeder zit met manlief in tuin, drinken koffie. Pa maakt een kleine wandeling in de buurt en we gaan straks de deur uit. Mooi weer, het lijkt wel zomer. Heerlijk.
12.30 uur. Ga nu pc uitzetten. Op naar het familiefeest. Gezellig. Zullen weer heel wat ooms, tantes, neven en nichten zijn. Haar is nog beetje nat, heb het net gewassen, maar dat droogt onderweg wel. Neus is vuurrood – had ‘m gisteren op het water niet ingesmeerd. Zie eruit als verlopen alcoholist. Vind ik zelf althans. Overige familieleden vinden het wel ‘aandoenlijk’. Aandoenlijk. Hm.
————————
R.I.P. Daan & Ingrid. Bedankt voor de heerlijke patat. Harlingen zal nooit meer hetzelfde zijn.
27 gedachten over “VZTZ – De Eetlepel”
Een veelbewogen week dus.
dat is weer een beetje van alles , geniet maar van je familiefeest, met of zonder rode neus dat zal de pret niet dempen
Mooi eerbetoon heb je in dit stukje gestopt !
Het is altijd verschrikkelijk als mensen zómaar uit het leven weggerukt worden maar als je ze kent begrijp je meestal véél beter de leegte die ze achterlaten.
Gelukkig dat ik niet de énige kluns ben die af en toe tassen laat vallen;-)
Ik ben blij dat ik het niet alleen druk heb met de familie 🙂 :-),…..hopelijk was het voor jou minder uitputtend 🙂
Leuk weer. Met een wat trieste ondertoon. Las tot twee keer toe: groentecentrum. Hm. Heb ook een keer een tas-incident gehad. Bij een keuringsarts. Na het gesprek pak ik mijn tas op, die open op het hengsel staat. Alles eruit, natuurlijk. Maar geen eetlepel. 😉 Toch kwam ik door de keuring en kreeg de baan!
Café Eijlders, zit dat op het Leidseplein? Ik werkte in een ver verleden aan het eind van de Leidsestraat. Triest hoor, een echtpaar zo uit het leven gerukt! Nog jonge mensen? Tassen rits ik direct dicht als ik er iets heb uitgehaald. Direct! Een soort dwang neurose. Dat komt natiurlijk niet vanzelf!
Ik ging vroeger ook met mijn moeder plantjes halen in het tuincentrum, heb heimwee naar die tijd.
Je hebt een bewogen week met leuke dingen en ook minder leuk.
Mei voelt voor mij als een maand van verlies 🙁
Ik wens je veel plezier op jullie familie feest het is altijd bijzonder 🙂
Helaas hebben wij morgen weliswaar ook een familiebijeenkomst alleen eentje van afscheid.
Mh, hb het nieuws gemist van die patatboer, maar kan me voorstellen dat het een schok is als je ze kent. Die tas, die staat hier op de trap en regelmatig kiept een van e kinderen hem om. Ook heel grappig…
Nou snap je meteen waarom mannen geen tas bij zich hebben. Dan kan er ook niets uitvallen. Wel heftig dat van die patatboer. Een familiefeest, dat heb ik nog nooit meegemaakt, dat heb ik altijd nog weten te ontlopen.
Love As Always
Di Mario
Wat een schok als blijkt dat je de overledenen kent. Erg triest.
Hopelijk wordt het heel gezellig op het familiefeest, wat een mazzel met het weer!
Laat me weten of de vodka ook verlengd was op het familiefeest, en hou die handtas dicht 😉
oei dit was dus echt….
Ben ik blij dat i het probleem van een handtas hebben niet ken ….
En je hoort van het ongeval, een echtpaar …. saampjes naar de overzijde…… voor de rest niet bekend.
En dan lees je hier dat ze patat bakte, en een naam hadden….
ik weet niet wat ik zeggen moet.
Dus ik las het.
Je kimt me op de een of andere manier toch altijd zo bekend voor…
Wat sneu van dat echtpaar.
En van je neus.
Mijn stem is nagenoeg weg. Klink alsof ik al jaren bij kinky sekslijn werk.
Combinatie van feestjes, veel bierven ros, harde muziek en dove familieleden.
Camoufleer dat maar eens…
-Hoop maar dat ze het vanmiddag op het werk ook ‘aandoenlijk’ vinden.-
36 lippenstiften??? Begin nu echt te twijfelen aan mijn vrouw-zijn. In mijn handtas zit er niet éne, hebben ze een naam voor dat syndroom?
😉
Die strips niet wegdoen. Strips, zo vertelde iemand me op een beurs, brengen 10 x meer op dan rente op de bank. Zelf netjes restaureren, keurig in een plastic mapje per strip doen en dan bij opbod verkopen. Kijk maar eens voor prijzen op internet.
Ik hoor het wel als je een echt jacht hebt gekocht.
Je hebt me overtuigd Plato. Ik heb ze weer keurig opgeborgen. Nu dan maar iets anders weggooien in het kader van opruimen 😉
Een heel bewogen week met een trieste inslag… altijd triest als mensen zo aan hun eind komen, anders ook hoor maar niet zo ineens. Dat stukje waar je vader doodgemoederd belletje trek deed vond ik dan weer hilarisch 🙂 makkelijk om daar van op afstand mee te lachen, als je d’er bij bent veel minder.
Wat een week vol leuke en nare dingen. Ben benieuwd hoe je tegen dit alles aankijkt als je het over tien jaar herleest. En die strips: wegdoen levert altijd spijt op. Is het niet om de waarde dan is het wel de heimwee die je ernaar krijgt. Zoveel ruimte neemt zo’n stapeltje toch ook weer niet in.
Triest om te lezen. Verder gelukkig ook leuke berichten. Lekker weer geniet er nog van
Gecondoleerd met het verlies van de frietboer. Waarschijnlijk krijg je er een frietchinees voor terug.
Jeetje, je schrik v.w.b. het echtpaar kan ik me voorstellen, zeker omdat je ze zo goed kende. Vreselijk om op zo’n manier aan je eind te komen 🙁
Maar dat bootje, hebbie die samen met manlief stúk gevaren …. of heb je een stuk gevaren met manlief in dat bootje?
😉
Ik heb ze niet goed gekend hoor! Ik heb ze gewoon gekend omdat ik er regelmatig een patatje of iets anders haalde maar hoe dan ook: het blijft verschrikkelijk.
Wat een bewogen week en ik kan me voorstellen dat ze in je gedachten
zijn zelfs al is hun rol in jouw leven soms klein, het doet iets met je.
En die 36 lippenstiften, ik ga het mijn man gelijk vertellen Haha!
Joh, dat je dat allemaal onthoudt zeg…..jemig, wat maakt een mens veel mee als je het allemaal achter mekaar opschrijft……:)