Een Schitterend Vooruitzicht

Lief dagboek,
Vorige week sloot ik af met het verhaal van dochter die bij de spoedeisende hulp zat. Na uren en uren daar gewacht te hebben (‘een derdewereldland is er niets bij’ aldus vriendin M.) werd het uiteindelijk duidelijk dat het niets dramatisch was. Gewoon flink gekneusd en God zij dank niet het Tibiaplateau-verhaal waar ik zo bang voor was. Ik ben dus voor niets in een paar uur tijd weer honderd jaar ouder geworden. Lekker dan. Hoe dan ook, het is weer hoog tijd voor m’n dagboek:

Vrijdag 10-03
Volgens oom H. is de kans groot dat Rutte wint. ‘Hij is zoveel aan het beloven op dit moment, ik weet zeker dat hij ermee wegkomt’ mompelde hij.
‘Van mij mag ‘ie, die jongen heeft een vrolijk koppie’ glimlachte buuf Annie (zijn vriendin) vertederd. Oom H. keek haar aan met een donkere blik. ‘Als hij nou eindelijk eens ophoudt met het graaien in die pensioenpot vind ik alles best’ besloot hij uiteindelijk.

Zaterdag 11-03
‘Vandaag eten we quesadillas‘ zei ik opgewekt tegen man. ‘Ik ga zelf wraps maken van spelt- en boekweitmeel en een vulling van spinazie met gehakt.’
Man luisterde aandachtig toen ik dit vertelde. Daarna ging hij even weg. Toen hij weer thuiskwam bleek hij een grote boerenkoolstamppot voor zichzelf gekocht te hebben.

Rellen in Rotterdam. Ik heb eigenlijk niet zoveel zin om hier teveel woorden aan vuil te maken. Misschien ga ik er toch één ding over zeggen: het is treurig.

Zondag 12-03
Ik blijf me verbazen over de vreemde conversaties die ik soms opvang dagboek. Neem nu het gesprek van vandaag. Ik zat weer ‘bij de boot’ en terwijl ik wachtte op vriendin L. volgde ik het gesprek van twee vrouwen achter me: ‘Ze haat iedereen die slank is. Op de begrafenis van mijn broer wilde ze niet eens naast me zitten – toen ik bij haar ging zitten stond ze op en liep weg. Ze vertelde de volgende dag dat het te maken had met iemand anders aan tafel maar we wisten beiden dat dat niet waar was. Ik was te slank. En om niet-slank naast me zitten vond ze onverdraaglijk.’
‘Ze is een gemeen varken’ knikte de andere vrouw. ‘Een gemeen vermomd varken.’
Het klonk niet aardig maar toch moest ik inwendig grinniken.

Val tegenwoordig in slaap met luisterboeken. Heerlijk. Op dit moment ben ik bezig met Alice in Wonderland. Hoop dat ik vanavond langer in staat ben wakker te blijven. Wil nu wel eens weten hoe die valpartij van Alice afloopt.

Maandag 13-03
Stamroos geplant – nu gaan we toch echt weer richting lente, heerlijk. Smoothie van gestoomde broccoli gemaakt – ‘ik hoef niet, dank je feestelijk’ (aldus man) – en gebeld met vriendin G. die nog steeds niet helemaal begrijpt dat haar huwelijk echt voorbij is. ‘Bij elk gesprek hoop ik ergens nog steeds dat hij zegt aan ONS te willen werken’ zei ze. ‘Het KAN toch niet dat hij zomaar 20 jaar weggooit?’
Arme G.

’s Avonds naar het debat gekeken. Kwamen geen nieuwe dingen uit.

Woensdag 15-03
De Turkije-rel gaat maar door – ik vind het wel wat wonderlijk. Is dit echt omdat Erdogan witheet is dat hij niet bij de EU mag?
‘Misschien denkt hij: als ik niet goedschiks bij de EU mag dan maar kwaadschiks de EU overheersen’ zei vriendin M. vanmiddag bezorgd. ‘Dit zou wel eens een langdurige kwestie kunnen worden.’
‘Welnee’ waaide man van M. haar zorgen weg. ‘Negeren. Dat is alles. Hier totaal niet op ingaan.’
Tja. Ben, net als M., ook wel beetje bezorgd.

23.05 uur. Was van plan de hele avond naar tv te kijken in verband met verkiezingsuitslag maar nu uitslag vrij duidelijk is zit ik achter pc met havermoutmasker op. Schijnt erg goed te zijn.

Donderdag 16-03
Rutte heeft, ondanks zijn zetelverlies, inderdaad gewonnen dagboek! Het was misschien met wat hulp vanuit Ankara maar dat mag de pret niet drukken. Nou hoop ik toch echt dat hij waarmaakt wat hij ons tijdens zijn campagne allemaal voorspiegelde. Ik heb hem bovendien de laatste tijd zo vaak horen zeggen dat ‘het land er beter voor staat’ en dat ‘na zware bezuinigingsjaren de tijd is aangebroken om onze koopkracht te verbeteren’ – ik ben er nog in gaan geloven ook.

Ik zou dus zeggen: hoppa, aan de slag! Met deze groeiende economie moeten we vooral niet stil blijven zitten. Dat zou zonde zijn. Eerlijk is eerlijk dagboek: ik zie het rooskleurig in. Laat de welvaart nu maar komen. Ik kan niet wachten om aan de slag te gaan met mijn ‘verbeterde koopkracht’.