In gesprekken met anderen of op radio & televisie hoor ik vaak dit ene zinnetje: ‘Nou, ik denk dat wij Nederlanders daar veel te nuchter voor zijn.’
‘Huh?’ denk ik dan. ‘Waar baseer je dat op?’
Ben je nuchter omdat je niet stomdronken bent? Als je dat bedoelt snap ik het. Maar dat geleuter over ‘wij zijn veel te nuchter’ vind ik echt erg overdreven. Bovendien wordt het te pas en te onpas gebruikt.
‘Was u heel erg geschrokken mevrouw Janssen, toen uw huis tot de grond toe afbrandde?’
‘Nee hoor, ik denk dat wij Nederlanders daar veel te nuchter voor zijn.’
‘Waren jullie erg geschrokken toen jullie met de auto van het talud afdonderden?’
‘Nou nee, daar zijn wij Nederlanders denk ik veel te nuchter voor.’
Als ik de volle zalen zie die, hoe heet die charlatan oplichter gek ook alweer, Derek Ogilvie trekt, dan valt het met die nuchterheid nog wel mee denk ik. Volle zalen. Het is ongelooflijk. En oh ja, dan vergeet ik bijna de waanzinnige Jomanda. Ook zij trok volle, overvolle zalen. Half Nederland zat aan het ingestraalde water in die periode. Mensen huppelden de tent uit na een optreden van Jomanda, daarbij zo’n flesje ingestraald water stevig tegen zich aangedrukt. Kreupel naar binnen, rennend eruit. Dankzij Jomanda en haar ingestraalde water.
Nee, dat wij Nederlanders een ‘veel te nuchter volkje’ zijn maak je mij niet wijs. Wel eens in een voetbalstadion geweest tijdens een willekeurige wedstrijd? Wat je daar aantreft is niet echt nuchter te noemen. Integendeel – het gedrag van de gemiddelde ‘supporter’ heeft veel weg van een van de zeldzaamste vormen van hondsdolheid.
Ook de emo-tv scoort enorm goed bij de ‘Nuchtere Nederlander.’ Familieruzies, herenigingen met vermiste familieleden, oude liefdes die elkaar weer in de armen sluiten – alles waar eventueel een traantje bij weggepinkt kan worden wordt door de ‘Nuchtere Nederlander’ geabsorbeerd als een uitgedroogde spons die jarenlang in de Atacama woestijn gelegen heeft.
‘Kijk eens Marietje, we hebben je papa weer gevonden. Hij blijkt op de zoutvlaktes van Utah te wonen en kan zich jou en je moeder totaal niet herinneren. Fijn hè, dat we hem gevonden hebben?’
Bij het volgende shot zien we Marietje die een totaal verbouwereerde man in de armen sluit en half Nederland ligt grenzeloos te janken. En dan schaamteloos durven te zeggen: ‘we zijn een nuchter volkje?’ No Way!
‘Wat ben je nou aan het mekkeren mens’ zegt m’n goede vriendin met wie ik bij Wallys een kopje koffie drink. ‘Alsof jij zo nuchter bent de hele tijd.’
Dat is waar. Als ik ‘Child in Time’ van Deep Purple hoor en loeihard mee gil kom ik verre van nuchter over op mijn omgeving, om maar een dwarsstraat te noemen. En als ik ’s nachts vreemde geluiden hoor denk ik niet aan vogels op het dak maar aan klopgeesten. Constant ben ik aan het krijsen: ‘afkloppen! Dat moet je afkloppen!’ als iemand in mijn omgeving iets zegt waarmee hij het gevaar over zich zou kunnen afroepen. ‘Op ongeverfd hout!’ gil ik als de persoon in kwestie het waagt om verbijsterd op het formica tafelblad te tikken.
Maar voor een zwarte kat ben ik niet bang. Lopen doe ik onder een ladder, geen enkel probleem. Vrijdag de 13de? Who cares!
Maar goed, nu de Tocht der Tochten. De Elfstedentocht. Het vriest dat het kraakt, de gemalen zijn al stilgelegd en de sluizen gesloten.
Ben zo ontzettend benieuwd hoe ‘Nuchter’ we nu weer zullen blijven met z’n allen! Ik vrees het ergste.