VZTZ – Het Nichtenweekend

Zondag 19-01
Nog aflevering Mad Men gezien. Had best in die tijd willen leven. Weet nog niet wie ik zou willen zijn: Don of Betty Draper. Don had natuurlijk veel meer vrijheid maar Betty had leukere jurkjes. Moeilijke keus. Halve zak zonnebloempitten leeggegeten. Ben redelijk hyper op dit moment. Zit veel te veel zout op die pitten. Bloeddruk is volgens mij nu skyhigh. Nog wat gecomputerd.

Maandag 20-01
Begonnen met stukje voor de krant van vrijdag. Herhaling Nieuwsuur gezien. Hoorde dat NAM-taxateur schade aan een van de huizen in Groningen schatte op 375 euro en NEGENENTWINTIG CENT. Inderdaad. 375 euro en NEGENENTWINTIG CENT.
Schaar dit gemakshalve maar onder de noemer: Schijn der Deskundigheid.
‘Infantieler dat dit kunnen we het niet maken, maar we gaan wel doen alsof we weten waar we het over hebben.’ Grrr.

Dinsdag 21-01
Weer grote kaars gebrand voor broer in de kerk. Lange wandeling gemaakt met manlief. IJskoffie bij Hema gedronken, saucijzenbroodje gegeten. Onderzoek mogelijkheid geld te verdienen aan domeinnaam (rebelsehuisvrouw.nl). Sta namelijk bovenaan als je Googelt op sm slavin. Blijkt dat de halve wereld Googelt op sm slavin. Weet niet meer wat ik gekookt heb, vergeten.

Woensdag 22-01
Naar Amsterdam, blijf daar tot maandag i.v.m. werk en afspraken. Overdag gewerkt. Bijna gestikt in een droge hap Cruesli. De tranen rolden over m’n wangen. Kwam nog net geen bloed uit oren. Gruwelijk. Na het werk met vriendin C. naar café toe. Café was te druk en rumoerig – we gaan er niet meer heen. Praten was bijna onmogelijk. Kwartier opgesloten gezeten op wc – hield opeens de deurklink in handen. Ondanks gebonk hoorde niemand me.

Donderdag 23-01
Gewerkt. Keihard op onderlip gebeten. Per ongeluk natuurlijk. Dit doe je niet expres. Hoe het kan weet ik niet, maar vervolgens beet ik de rest van de dag steeds op die plek. Aan het eind van de dag was onderlip een bloederige homp vlees. Brief geschreven aan De Ruijter voor moeder. Ze wil haar vertrouwde vierkante anijsblokjes terug. De Ruijter heeft sinds kort poederstaafjes. Ze schijnen geen anijsblokjes meer te kunnen maken, machine is stuk. Hoe er in de rest van de wereld suikerklontjes gemaakt worden is me een raadsel – handmatig misschien? De poeder die in zo’n staafje zit is gewoon poedersuiker volgens moeder, maar dan tien keer duurder. Wil ma verrassen. Wie weet lukt het.

Vrijdag 24-01
Niet normaal, zoveel als ik vandaag gelopen heb. In al die jaren dat ik in Amsterdam woonde heb ik nog nooit zoveel gelopen als vandaag. Lichaam voelt nu alsof er een stoomwals overheen gegaan is. Wil eigenlijk in een warm bad gaan liggen maar a) is er in dit huis geen bad en b) moet nog Sushi maken voor Nichtendag morgen. Nichtendag is jaarlijkse traditie – mijn 6 nichten en ik komen bij elkaar en praten en lachen en eten. (Iedereen neemt eten mee). Waarom we het nichtendag noemen weet ik niet. Nichtennacht zou veel meer van toepassing zijn.

Zaterdag 25-01
Overdag met nichtje T. en oom C. geluncht. Toen weer met T. naar haar huis en om 16.00 uur zaten we al aan de wijn. De rest van de nichten druppelden binnen en om 19.00 waren we compleet. Ga, denk ik, nieuwe berber kopen voor nichtje. Hoe het kan weet ik niet, maar liet hele fles rode wijn vallen op haar kleed. ‘Vorig jaar deed je precies hetzelfde’’ krijste nicht. ‘Toen was het rosé’, zei ik bedremmeld maar ze reageerde niet. Iedereen was in de weer met zout. Ik zat er wat beteuterd bij. Ging voor de zekerheid over op water. Volgend jaar lachen we erom.

Zondag 26-01
Vreselijke hoofdpijn ‘s ochtends. Afgrijselijk. Wou eigenlijk naar de EHBO maar volgens nichtje T. (was bij haar blijven slapen) ‘moest ik me niet zo aanstellen’. Met de tram naar goede vrienden. Met z’n achten gebruncht en eindeloos bijgekletst. Sinds ik in Friesland woon zie ik Amsterdamse vrienden veel te weinig maar eens in de zoveel tijd haal ik de schade in. Ben nou nog in Amsterdam. Ga morgen – eindelijk – weer naar huis. Ga nu naar bed. Hoofd bonkt nog steeds een beetje.