Maandag 10-10
Lief dagboek,
Omdat mijn RSI nog net niet het hoogtepunt bereikt heeft besloot ik nog even achter de computer te zitten. Ik neem althans aan dat het een beginnende RSI is. Beide schouders doen pijn, armen voelen aan de binnenkant ijskoud en bij de ellebogen steekt het soms gemeen. Nu het nog even kan neem ik het er dus van. (Ik spreek hier en daar een beetje cynisch, dat snap je (hoewel het van die koude armen en stekende ellebogen wel waar is)).
Terwijl ik dit schrijf hangt mijn wasje buiten te drogen in het heerlijke najaarszonnetje. O, kon het maar zo blijven tot maart! Straks zal ik weer even doorgaan met het afstoffen en ordenen van mijn boekenkast – ook een klus die ik tientallen jaren voor me uit heb geschoven – maar nu wilde ik eerst even een gesprekje met jou hebben. Er is namelijk iets dat ik me de hele tijd afvraag en dat is het volgende:
Vorig jaar was er ene Chantal het slachtoffer van iemand die een seksfilmpje van haar op Facebook geplaatst had. Het filmpje bleek geplaatst te zijn vanaf het ip-adres van ROC West-Brabant.
Nu zou je zeggen, Dagboek, dat zo’n school alles, maar dan ook álles in het werk stelt om te achterhalen WIE het filmpje geplaatst heeft. Toch? Je zou zeggen dat zo’n school uit zichzelf zegt: ‘Jullie hebben carte blanche om onze computers te doorzoeken’. Maar – en nu komen we bij het punt dat ik niet snap Lief Dagboek – wat gebeurde er?? Dat wilde de school niet! De computers waren heilig – de school mompelde iets over ‘privacy’ en hoopte daarmee van het vervelende gedoe af te zijn.
Het was een bizarre reactie. God zij dank vindt ook het Openbaar Ministerie dit toch wel een beetje vreemd en op zijn zachtst gezegd is dat het natuurlijk ook. De computergegevens moeten nu dus alsnog openbaar gemaakt worden (voor zover die nog niet krampachtig gewist c.q. vernietigd zijn!) en hopelijk wordt de dader achterhaald.
Wat mij nu zo bezighoudt: WAAROM doet het ROC West-Brabant zo spastisch? Zijn ze een beetje bang? Doet de leiding soms zelf dingen op de computer waarvan ze liever niet willen dat moeder de vrouw erachter komt? Wat gebeurt er in Hemelsnaam op het ROC West-Brabant dat wij niet mogen weten?
Nu, dat is wat mij op deze prachtige maandag toch een beetje bezighield Lief Dagboek. Nu ga ik weer over tot de orde van de dag. Mijn boekenkast wacht met grote smart op me.
5 gedachten over “Lief Dagboek – Zomaar Even”
Ik vroeg me dat ook al af. En kan alleen maar tot de conclusie komen dat ze bijna zeker weten dat er dan een beerput open gaat.
Beetje vreemd inderdaad dat de geschonden privacy van Angela dan weer niét belangrijk is voor de school dus ja, daar heeft men iets te verbergen.
Totaal omgekeerde wereld: de dader wordt beschermd. En nog veel meer.
Waar rook is, is vuur. Pas dus – lief dagboek – maar op dat de boekenkast geen vlam vat.
Dank dat je met stekende ellebogen dit tenenkrommende nieuwsfeit als slapstick brengt!
Je hebt gelijk, dit deugt van geen kanten. Waarschijnlijk heeft inderdaad een van de leraren boter op zijn (haar?) hoofd.
Kijk jij een beetje uit met die RSI? Misschien kun je dan beter geen boekenkasten uitruimen. Hm, zou ik ook weer eens moeten doen.
En nu zijn we ook nog collega’s geworden (-: