Woeeaaaaahhhh, die Janneman! Nee, niet Julio Iglesias is de grootste vrouwenversierder geweest. Niet Casanova. Niet Don Juan. Neeheee, onze eigen Janneman! God oh God. Je pist in je broek van het lachen bij het idee.
‘Ik was een ontzettende ondeugd’, verklapt Jan (70) in Volkskrant Magazine.
Hahaha, die Jan! Daar geloof ik helemaal NIETS van kerel! Jij was het braafste jongetje uit de klas en nu, op je zeventigste, denk je hooguit: ‘Shit, wat was ik toch altijd braafjes en netjes.’ En uit pure spijt ben je nou bezig in gedachten je leven te herschikken en te herordenen. Het kan zijn dat je het zelf gelooft hoor Jan, en misschien is dat ook maar gewoon het beste.
Over zijn veroveringen zegt Jan: ‘Mijn eerste vriendinnetje was Barbara Huf, de dochter van fotograaf Paul Huf.’
Fijn dat je dit zo open met ons deelt. Weet ze dat zelf ook?
Over nog meer veroveringen: ‘Ik had een vakantieflirt met een Kennedy-dochter, zonder dat ik vooraf wist wie ze was. Totdat we in Club 55 tussen vier bodyguards zaten te lunchen.’
Sterk verhaal Jan. Erg sterk. Kan het ook zo zijn dat je – ik opper maar gewoon iets hoor –bij toeval aan een tafeltje zat, vlak bij haar in de buurt? Dat je schaapachtig naar haar lachte en zij beleefdheidshalve teruglachte? En dat je dat ene moment verheven hebt tot ‘flirt’?
‘Brigitte Bardot, ook een leuke meid, die ik op een feestje in Saint-Tropez ontmoette.’
Goh. Leuk voor je man. Was dat die ene keer toen je haar in de verte zag en gillend smeekte om een handtekening??
‘Soms was hij ‘ondeugend’ en ging hij naar de hoeren.’
Och gut. Hier werd ik wel wat stil van. Ik bedoel: als je honderden en honderden vrouwen gehad hebt komt dat vaak, denk ik dan maar in al mijn simpelheid, omdat je honderden en honderden keren stelselmatig gedumpt wordt. Want je gaat mij niet vertellen dat er tussen al die ‘honderden en honderden vrouwen’ waar jij zo prat op gaat, niet EEN leuke zat!
En ja, ik kan me indenken dat, als je voor de 686ste keer gedumpt wordt, je dan denkt: ‘Nou, kom, nu maar eens naar de hoeren want het zal verder toch nooit wat worden met me.’
Dus dat gedeelte waar je vertelt dat je een ondeugende hoerenloper was vond ik wel een beetje zielig hoor Jan.
Verder: leuk verhaal man! Echt! De smile op mijn gezicht blijft de rest van de week nog wel even zitten!
