Het Lauwe Biertje

column44Het was een mooie, zonnige middag en vergeleken met de drukte die de Tall Ships met zich meegebracht hadden heerste er een weldadig rust in het stadje. Aan een van de houten tafeltjes bij Wally’s zat een iets ouder echtpaar te genieten van het middagzonnetje en van hun versnaperingen. De man had net een biertje besteld, evenals zijn vrouw die er tevens twee gebakjes bij genomen had.

‘Ik las zoiets leuks in een of ander vrouwenblad laatst’ zei de vrouw tegen haar man terwijl ze een grote hap van haar gebakje nam.

‘Honderd mannen mochten anoniem hun mening geven over hun vrouw en er stonden grappige dingen tussen. Zo had je een man die zei: het is dat het financieel niet haalbaar is, anders waren we allang uit elkaar.’ Of je had een andere man die zei: als ik naar haar kijk denk ik vaak: hoe kan het toch dat ik ooit zoveel van je gehouden heb? Het was beslist vermakelijk.’

De man glimlachte vaag en speelde wat met de menukaart. ‘En dan had je weer een ander die zei: als ik haar op de bank zie zitten in haar zogenaamde huispak, zak chips in de ene hand en de afstandsbediening in de andere, dan gruw ik van haar.’ De vrouw lachte. ‘Vreselijk hoor, als je sommige mannen over hun vrouw hoort. Dat is echt niet al te best. Ik denk dat ik nog een biertje bestel.’ Dat laatste zei ze er in één adem achteraan.

Ze wenkte een van de vriendelijke obers en bestelde nog een biertje. ‘Dank je wel’ knikte ze toen het glas voor haar neus neergezet werd.

‘Hoef jij niets?’ vroeg ze haar man. ‘Je biertje is lauw geworden.’
Hij schudde zijn hoofd. ‘Straks misschien. Nu even niet.’

‘Als jij ook anoniem je mening over mij mocht geven, wat zou je dan zeggen?’ De vrouw nam gulzig een grote hap van haar gebakje en spoelde het weg met een slok bier. Ze onderdrukte een boer en keek hem vragend aan.

‘Nou?’ drong ze aan. ‘Wat zou je dan zeggen?’

De man staarde haar aan en wat er op dat moment door zijn hoofd ging was moeilijk te raden. ‘Ik weet het niet’, antwoordde hij. ‘Eerlijk, ik zou het werkelijk niet weten.’
Hij bekeek haar gezicht nogmaals en de blik in zijn ogen straalde een zekere ontzetting uit. Hij zuchtte diep en nam een slok van zijn lauw geworden biertje. Daarna keek hij weg en verviel in een somber gepeins.

15 gedachten over “Het Lauwe Biertje”

  1. Waarschijnlijk heeft hij z’n zin maar niet afgemaakt…hij wilde achter ; “eerlijk , ik zou het wérkelijk niet weten….” nog graag willen zeggen; ” wat heb ik óóit in jou gezien”

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Abonneer je op dit blog

Voer je e-mailadres in om je in te schrijven op dit blog en e-mailmeldingen te ontvangen van nieuwe berichten.

Archieven

Leuke Links

Blogroll

De Rebelse Huisvrouw