Drie Regels

Bron: Pixabay
Bron: Pixabay

Na mijn vorige stukje op m’n blog kreeg ik buitengewoon veel reacties van mensen die bijzonder enthousiast waren over één kleine alinea. Deze alinea bevatte drie regels die gingen over mevrouw de Vries (zie ‘Manisch’). Dit was de eerste regel van die kleine alinea:

Toen mevrouw de Vries ’s ochtends de krant uit de brievenbus haalde had ze niet kunnen bevroeden dat ze er ‘s avonds niet meer zou zijn.

Zeldzaam veel privéberichtjes werden me toegestuurd waarin ik aangespoord werd om vooral DAT gedeelte uit te werken.
Zijn jullie wel goed bij je hoofd? Het was toch niet serieus bedoeld, juist dat stukje? Ik vind het onbegrijpelijk, echt, en ik ben daar eigenlijk ook wel een beetje bedroefd over. Ik bedoel: ik investeer bijzonder veel tijd en energie in mijn blog. Ik probeer lollig te schrijven, scherp, snedig. Nu kwak ik er – als opvulling – drie stompzinnige regels tegenaan en ik word overspoeld met enthousiaste berichtjes van wildvreemde mensen. Ik zal een van die reacties hier citeren:

‘Per toeval kwam ik op je blog terecht en las het stukje ‘Manisch’. Erg leuk geschreven maar het leukste deel vond ik dat deel van mevrouw de Vries. Nu moet ik steeds denken aan hoe het afliep, wat er gebeurde en waarom ze zo koel tegen haar man deed. Zou je de rest ook willen vertellen?’

Stakker. Get a Life. Als je niet begrepen hebt dat juist DAT stukje niet lezenswaardig was dan zit je gruwelijk verkeerd op mijn blog.

Oh ja, deze reactie is ook nog het vermelden waard:

‘Beste Rebelse Huisvrouw. Op de een of andere manier zag ik het helemaal voor me, dat stukje over mevrouw de Vries in ‘Manisch’ en ik moest er erg om lachen. Ik heb een paar leuke ideetjes om verder uit te werken – lijkt het je wat om dit samen te doen? Mevrouw de Vries zou bijvoorbeeld net de pastei in de oven kunnen doen toen haar man thuiskwam of bezig zijn met haar derde glaasje sherry.’

Ook voor jou geldt: zielepoot. Als jullie mevrouw de Vries zelf uit willen werken, ga je gang. Mijn zegen heb je en die paar zielige regels krijg je ook nog van me cadeau. Om jullie een beetje op weg te helpen wil ik er nog wel een paar kleine regeltjes aan toevoegen:

‘Wat kijkt hij weer tevreden’ realiseerde mevrouw de Vries zich verbitterd en haar mond vertrok toen ze haar man vanuit haar ooghoeken gadesloeg. Nietsvermoedend liet hij zich neervallen op de bank en deed een greep naar de afstandsbediening. Mevrouw de Vries ging woest door met het kneden van het deeg en veegde vervolgens haar handen af aan haar keukenschort.’

Goed. Tevreden? Nou heb ik toch weer even iets over mevrouw de Vries geschreven.

Dan ga ik nu weer iets écht leuks schrijven.
De titel heb ik al: ‘De oneindige Triestheid van het Bestaan.’ Met dank aan al die mensen die alleen maar wilden weten hoe het met mevrouw de Vries afliep.

4 gedachten over “Drie Regels”

  1. Ach meid je kan over alles schrijven. Laten we vooral schrijven wat ons zelf bezig houd. Het berichtje manisch heb ik ook gelezen….herkenbaar hoor.
    Ik lees je logjes graag en over het algemeen zijn ze nooit saai of slaapverwekkend hahaha

  2. Boerin Zonder Naam

    Het mooie van verhalen, geschreven verhalen dus, is dat men bij het geschrevene zelf zij of haar fantasie kan laten gaan. Als een verhaal verfilmd is leggen de beelden en ideeën vast. laat iedereen dus gewoon zelf een beeld vormen van mevrouw de Vries en er zelf verder over fantaseren. Zo ontstaan verhalen…. Door de fantasieën in je hoofd en gedachten te prikkelen

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Abonneer je op dit blog

Voer je e-mailadres in om je in te schrijven op dit blog en e-mailmeldingen te ontvangen van nieuwe berichten.

Archieven

Leuke Links

Blogroll

De Rebelse Huisvrouw