© Pixabay – fantasy-2506830_1280

De Date

Vrijdag 08-06
Goedemorgen dagboek,
Wat heb ik heerlijk geslapen de afgelopen nacht! Ik heb veel gedroomd hoewel ik niet precies meer wat – wacht, ik kan me toch wel iets herinneren: ik stond in een lift die de lucht inging. Het was eigenlijk precies hetzelfde als wat er in de A van Abeltje gebeurde alleen waren er nu geen meneer Tump en juffrouw Klaterhoen bij. Bovendien vond ik het niet leuk want de lift hing scheef. Toch was ik niet erg bang wat op zich een hele vooruitgang was – er zijn tijden geweest dat ik in een scheef hangend vliegtuig krampachtig probeerde tegen te hangen om op die manier te proberen dat ding weer recht in de lucht te krijgen.
‘Je bent zo ongelooflijk triest’ smaalde vriendin L. dan altijd met wie ik regelmatig vloog en die dit tafereel vol walging bekeek maar dagboek: ik kon er werkelijk niets aan doen.

Zaterdag 09-06
02.40 uur. Ga naar bed, zo is het mooi geweest. Vanochtend ging ik naar Amsterdam in verband met de verjaardag van vriendin L. (ja, diezelfde over wie ik het gisteren had). In de trein volgde ik een gesprek tussen een jongen en zijn vader.
‘Waarom mag ik op school niet vertellen dat we thuis de Telegraaf lezen?’
De arme papa keek schichtig om zich heen en fluisterde: ‘Omdat de Telegraaf een dubieuze rol heeft gespeeld in de oorlog’.
De jongen dacht na. ‘We straffen toch ook niet de kinderen van NSB’ers?’ zei hij uiteindelijk.
‘We hebben het er thuis wel over’ murmelde de vader die paars aanliep.
Verstandige jongen.

De verjaardag van L. was trouwens een groot succes. Weet zeker dat ik morgen geen stem meer heb.

Zondag 10-06
Stem is bijna totaal verdwenen. Dat is wat onhandig dagboek, want ik logeer nog steeds bij L. en stil zijn is er dan niet bij. Eerst sliepen we uit en gingen toen aan de spek/kaaspannenkoeken.
Vriendin M. kwam ook even langs om te vertellen hoe leuk ze het feest vond. ‘Ik had me er enorm op verheugd’ zei ze. ‘Ik ben er speciaal voor naar de kapper gegaan’.
‘Naar de kapper?’ zeiden L. en ik in koor. ‘Wat heeft die dan in Godsnaam gedaan?’ Alsof we het afgesproken hadden hielden we ons gezicht ook nog eens in plooi. Vriendin M. verwaardigde zich niet tot een antwoord en nam een roze macaron.

Maandag 11-06
Beste burgemeester van Harlingen, ik heb een goed idee voor de Bredeplaats: waarom maken we die niet autovrij? Dat zou toch veel gezelliger zijn? En als er in het midden een fontein komt dan zou het helemaal geweldig zijn. Nu is het toch wat rommelig: aan de ene kant heb je wat terrasjes en aan de andere kant auto’s. Denkt u er maar eens over na – volgens mij wordt het een groot succes!

Met vriendin M. naar stadje. ‘Ik had een wonderlijke discussie thuis’ vertelde ze. ‘Man vindt dat ik hem teveel bemoeder en die onvrede wilde hij graag met een van mijn vriendinnen delen. Dat is toch raar? Terwijl ik het niet eens zo bedoel’. M. zuchtte verdrietig.

‘Die neiging hebben vrouwen vaker’ zei oom H. toen we het later over bemoederen in zijn algemeenheid kregen. ‘Ze willen altijd bemoederen’.
‘Ja’ snibde buuf Annie. ‘Als mannen bemoederen noemen ze het zorgzaam maar als wij zorgzaam zijn noemen ze het bemoederen. Het is gewoon nooit goed. Bah’.
Buuf Annie snoot ostentatief haar neus en oom H. keek beteuterd. ‘Lieverd’ begon hij voorzichtig maar buuf Annie schudde haar hoofd.
‘Ik zal me nooit meer met wat dan ook bemoeien, maak je vooral geen zorgen’.
Wat een drama toch.

Dinsdag 12-06
Probeer al een tijd lang een boek te schrijven dat maar niet af komt. Dat wordt misschien ook de titel van het boek: ‘Het boek dat niet af kwam’. Op de een of andere manier schiet het de laatste tijd niet zo op. Zo heb ik sinds vorige week donderdag en vandaag alleen nog maar geschreven:

‘Ondanks het feit dat Mina en Lolita geen enkel contact hadden en Lolita dat graag zo wilde houden (tot groot verdriet van Mina overigens) was Mina (kortweg Mien genoemd) obsessief bezig met het wel en wee van Lolita. ‘Wat is dat toch met die Mina?’ vroeg de omgeving zich regelmatig af. ‘Vanwaar die altijd maar weer bovenmatige interesse?’
Mina kon het zelf ook niet verklaren. Ze wist dat ze het definitief verbruid had bij Lolita (kortweg Lola genoemd) maar toch…maar toch. Ergens bleef ze hoop houden. Ergens bleef ze wachten op die ene handreiking. ‘Of je bent jaloers of je bent verliefd op haar’ had haar psychiater gezegd en ze bloosde bij beide gedachtes. ‘Zeker’ knikte de man.’Jouw gedrag is niet normaal. Je blijft in de gaten houden wat ze doet, je blijft haar stalken. Hoogstwaarschijnlijk denk je dat ze het niet doorheeft maar…’
Mina was opgesprongen en de kamer uitgerend. Het was alsof hij haar gedachten had gelezen!’

Ik kan niet zeggen dat ik het erg verheffend vind klinken dagboek. Please, geef me wat meer inspiratie.

Woensdag 13-06
Ik weet niet hoe het kan dagboek, maar ik mis moe elke dag een beetje meer. Elke keer als ik haar iets wil vertellen mail ik haar. Ik schrijf lange brieven, doe er een foto bij – ‘kijk mam, dit eten we vandaag!’ – maar ik begrijp heus wel dat het nergens op slaat. Het is gewoon dat ik op die manier toch nog een béétje met haar praat en het gevoel heb dat ze er nog een beetje bij is.

Zag net Rutte op tv die zijn Heilige Geloof in de Europese Unie uitsprak. Het was prachtig, aandoenlijk en ontroerend mooi om deze totale overgave te zien. De superlatieven vlogen mijn huiskamer in en even, heel even, was ik bang dat hij zou gaan huilen maar gelukkig hield hij zich in. Het was, werkelijk waar dagboek, de meest hartstochtelijke liefdesverklaring die ik ooit heb gezien. Dit was passie, dit was liefde, dit was…Lust. Pure, pure Lust.
‘Zou die man aan de coke zitten?’ vroeg man zich af. De verbijstering spatte uit zijn ogen.

Donderdag 14-06
Vriendin G. belde, ze klonk erg chagrijnig. ‘Ik heb weer een date vanavond waarvan ik nu al weet dat het niks wordt maar ik ga voor de zekerheid toch ontharingscrème kopen want ik wil een jurk aan en mijn benen zien eruit als die van het zusje van King Kong’.
‘Is het in jouw geval niet beter om naar een tuincentrum te gaan?’ stelde ik voor. ‘Je hebt nogal stevige, dikke beenharen en…’
‘Waarom heb je toch altijd van die k*t-opmerkingen?’ snauwde G.
Het wordt niks vanavond met die date, dat weet ik nu al.

7 gedachten over “De Date”

  1. Heerlijk genieten op jou blog. Voel met je mee om het verdriet van je moeder en
    dat het je nog dag en nacht bezig houdt.
    Rutte waait mee met alle winden:-)

  2. Mooi, dat je zo schrijft aan je moeder. Heel soms ‘fantaseer’ ik dat ze er gewoon is / zijn. En dan lijkt het net alsof ik echt gewoon contact heb. Met name afkeuren /goedkeuring. Gek hé?
    Ach….Rutte….dat je je er überhaupt nog druk om maakt.

    Is het nog wat geworden met de date?

    1. @ Narda: jaaaaa, zo herkenbaar: vooral met goed-/afkeuring hoor ik moe constant. ‘Zou je dat nu wel doen kindje?’ zegt ze bij iets dat ze geen goed idee vindt (en dan luister ik soms ook nog!!!!!) of: ‘doen!’ Dan luister ik ook!
      Liefs,

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Abonneer je op dit blog

Voer je e-mailadres in om je in te schrijven op dit blog en e-mailmeldingen te ontvangen van nieuwe berichten.

Archieven

Leuke Links

Blogroll

De Rebelse Huisvrouw