Zolang je blijft denken is er niks aan de hand!
De Buurtwacht
´Weet je dat in sommige delen van Harlingen een heuse buurtwacht rondloopt?´ zei de vrouw op een middag tegen haar man. ´Zelfs in onze buurt is er een buurtwacht actief.´
Ze hadden samen een lange wandeling door het stadje gemaakt, de man en de vrouw. Nu zaten ze binnen bij café het Noorderke. De vrouw had een latte macchiato genomen en de man een espresso en beiden smulden ze van het appelgebak met slagroom.
´Ja, dat weet ik´, zei de man terwijl hij genietend een slokje van zijn koffie nam.
´Ik keek daar van op´, zei de vrouw. ´We hebben het er samen nooit over gehad. Het schijnt dat verschillende mannen uit de buurt meelopen. De man van Tessa bijvoorbeeld, net zoals de man van Anna. En de man van…´
´Ja ja´, zei de man. ´Ik weet het heus wel hoor.´ Hij klonk wat kribbig.
´Ja, dat kan wel´, zei de vrouw, ´maar wat ik nou zo vreemd vind is dat ik jou er nog nooit over gehoord heb. Met geen woord. Dat vind ik typisch. Is het niet iets voor jou, om ook mee te lopen met de buurtwacht? Mee te helpen aan een veiligere buurt?´
De vrouw nam een hapje van haar appelgebak en keek de man vorsend aan.
De mond van de man leek opeens wat te trillen.
´Ik weet het niet´ zei hij uiteindelijk aarzelend.
´Je weet het niet?´ vroeg de vrouw verbaasd.
´Ik denk niet, ik weet niet…´ hakkelde de man.
De vrouw keek de man verbijsterd aan. ´Wat probeer je nu eigenlijk te zeggen?´ vroeg ze. Ze klonk wat geprikkeld.
´Nou´, zei de man, terwijl hij zijn trillende mondhoeken afveegde met het servetje dat op tafel lag. ´Moet je horen: stel dat er wat gebeurt. Stel dat we iemand tegenkomen met slechte bedoelingen. Stel dat het mis gaat en je me kwijt bent? Daar moet je toch niet aan denken? Dat risico loop je wel als je met zo’n buurtwacht meeloopt en dat wil ik niet. Dat wil ik jou ook niet aandoen.´
Ze gaf geen antwoord, zijn vrouw. Ze keek hem aan met een bestuderende blik, doordringend en onderzoekend, alsof ze hem voor de eerste keer echt goed zag. Zonder iets te zeggen nam ze het gezicht van de man in zich op in een stilte die steeds langer leek te duren.
´Nou?´ herhaalde de man toen ze zwijgend tegenover hem bleef zitten. ´Daar moet je toch niet aan denken?´
Nog even was ze stil terwijl zich een kleine rimpel op haar voorhoofd vormde en ze, zonder het zich bewust te zijn, op haar onderlip beet.
Uiteindelijk, na een stilte die minuten leek te duren, gaf de vrouw antwoord. ´Nee´, zuchtte ze terwijl ze haar koffie met een bruusk gebaar van zich afschoof. ´Je hebt helemaal gelijk. Ik moet er niet aan denken.´

Abonneer je op dit blog
Archieven
Categorieën
- Broer
- Dagboek
- Dagelijkse Dingen
- De Doordouwers
- Denkbeeldig Gesprek
- Dochter
- Een Familieroman
- Fictie
- Films & Series
- Gepubliceerd
- Gesprekken
- Graaiers
- Het Verhaal van Julia
- Humor
- Hypochondrie
- Kantoorperikelen
- Koningshuis
- Liedje van de Week
- Open Brief
- Ouders
- Politiek
- Rondom Harlingen
- Sprookjes
- Taal
- VZTZ
- WE 300
- Willekeurige Herinneringen
Leuke Links
Website laten maken?
Blogroll
Menu
Recente reacties
- Vanessa op Toen het water kwam
- Peter op Het Nieuwe Leven van Arthur
- Heidi op Over grijze dagen, blauwe bessen en bankzitten
- Heidi op Over de Grijstijd en Robots
- Betsie Forsten op Over de Grijstijd en Robots
© 2012 – 2025 De Rebelse Huisvrouw | Privacyverklaring | Webdesign: Lily van Mango deSign
19 reacties
Mooi geschreven.
wat een liefhebbende man weet je hier weer te beschrijven ……
Verbaasde groet,
Heerlijk…het liefsr had ze hem “laf” genoemd en als antwoord “waarom niet”. 😉
Grote grijns!
Ergens heel diep van binnen ben je verdorven… 🙂
‘: stel dat er wat gebeurt.’
Ja dat had hij goed bedacht. Dat kon ze niet ontkennen en hij komt er zonder gezichtsverlies van af. Of hij had er gewoon geen zin in en wilde dat niet zeggen.
Tja.. dat zou je niet willen. kuch kuch. zo kun je alles wel afschuiven.
Love As always
Di Mario
Je zou hem toch zo zelf de nek omdraaien!
Knap weer geschreven Rebelse!
Mooi excuus van deze held op sokken.
Goed gevonden! Hoe hij haar zijn eigen angst in de schoenen schuift! Waar zijn Hendrik-Jan en Afke eigenlijk gebleven?
Stel dat als hij meeloopt met de buurtwacht, stel dat er dan op dat moment thuis ingebroken wordt, stel dat iemand zijn vrouw iets zou aandoen…….
Ja, als dat niet, uit de slag trekken is.
Ja, de ware held op sokken, hij kwam er mooi weg mee
Wat een kulsmoes van die man zeg… Volgens mij vind zij dat ook..
Sow, da’s een goeie maar toch verdomd slechte smoes van die man. Geen wonder dat de vrouw hem aankijkt alsof ze hem voor de eerste keer pas goed ziet. Wat heb je haar reactie goed beschreven! Ik heb weer gesmuld van je verhaal 😀
Liefs Kakel
Of eh….. zou ze het in haar hart eigenlijk wel een aardige gedáchte vinden als hij in heldendom (die ook op haar af zou stralen) zou sterven…….maar gezien de zucht zit dat er dus niet im.
Nou, hij heeft wel fijn de zaken weten om te draaien… net alsof het nu aan haar te wijten is dat hij niet mee buurtwacht… na ja… Ijzersterk verhaal
Dank allen, voor jullie reactie! Nog een fijne avond en voor straks alvast welterusten!
Tja we weten allemaal dat hij zich er zo mooi uitdraaide maar ik vond het fenomenaal beschreven hoor.je wekte eigenlijk ontroering bij me op hoe die man zich redde en zijn vrouw zo lief reageerde hahahah
Ik zou me niet echt veilig voelen bij zo’n man. Ik vraag me af wat hij gaat doen als zijn vrouw voor zijn neus wordt aangevallen door één of andere gek … zou hij haar redden of snel wegrennen?
Zo’n man zal niet vóór je gaan staan als er een idioot op je af komt.
Prachtig geschreven.
Groetjes, Ria