Het Leugentje van Toen

Pino’s Logeerpartij

Hallo lief dagboek!
Vanwege pa twijfelde ik tot op het laatst of ik nog naar Spanje zou gaan, maar 10 minuten voor vertrek verzekerde man me dat ik met een gerust hart het vliegtuig in kon stappen en dat deed ik dus. De situatie met pa is stabiel. Heb elke dag contact met het thuisfront en met pa (als dat lukt), en er wordt enorm goed op hem gelet. Zit nu dus in Spanje; op dit moment zit ik in Vejer de la Frontera met vriendin L., en de afgelopen dagen in Jerez de la Frontera en Cadiz met dochter. Was af en toe wel wat warm, maar al met al viel het mee. Goed, tijd voor mijn dagboek en ik begin bij:

Donderdag 15 augustus
Met dochter in de trein richting Jerez. Dochter kijkt naar buiten en ik maak aantekeningen voor dagboek, omdat ik ons gesprek van zojuist niet wil vergeten. Het ging namelijk over eerlijkheid en de stelling was: moet je altijd eerlijk zijn? Dochter vond van wel, en ik probeerde uitzonderingen te bedenken. Gedachten gingen terug naar Pino, ons hondje, waarvan ik destijds tegen dochter zei dat hij tijdelijk ergens anders ging logeren totdat hij beter opgevoed was. (Pino was een doorgefokte, hysterische, totaal gestoorde Maltezer waar geen land mee te bezeilen was). Zeggen dat hij uit logeren ging was in principe dus een van de uitzonderingen, maar had geen zin om daarover te beginnen.

Zaterdag 17 augustus
Las laatst trouwens dat, als er niks gebeurt, in 2040 62% van de bevolking obesitas heeft. Gaat goed met Nederland. De samenleving groeit dicht, het vermogen van bedrijven als Unilever en Nestlé groeit als kool en de gezondheid slinkt als ijs in de zon. Enfin, zolang de aandeelhouders maar blij zijn zullen we maar zeggen.
Liedje van de Week: Easy Living – Billie Holiday. Prachtig, maar alles van Billie is prachtig natuurlijk.

Maandag 19 augustus
Yes, Nederland heeft 18 miljoen mensen! Op naar de 25 miljoen, wat zeg ik: op naar de 150 miljoen mensen.
‘Hoezo zeiden ze in de jaren ‘50 dat Nederland vol was?’ zei vriendin L. ‘Zelfs Juliana zei het in een speech.’
‘Hoogstwaarschijnlijk zaten ze toen massaal aan de LSD of heroïne of zo,’ appte ik terug. ‘Ze hadden het in elk geval duidelijk mis. Nederland wás niet vol, Nederland ís niet vol en, let op mijn woorden: Nederland zal nooit vol zijn. Nog even en we moeten flatgebouwen gaan stapelen.’

Woensdag 21 augustus
L. en ik gingen vandaag naar Barbate en Los Caños de Meca, superleuk. Gaan straks naar buiten, zijn nu even in ons hotel aan het chillen. Gesprek met dochter in de trein over eerlijkheid had trouwens nog een vervolg. We waren ondertussen al meer dan een uur en talloze andere onderwerpen verder, toen dochter opeens, out of the blue, zei: ‘Het was niet waar dat Pino tijdelijk ergens anders ging logeren he?’
‘Nou,’ begon ik opgewekt. Realiseerde me toen dat ik wéér een leugen om bestwil wilde vertellen. Dochter had het ook door, ze glimlachte wat meewarig.
‘Tja,’ zei ik kleintjes.
Toen reden we Jerez binnen. Goddank.

1 gedachte over “Pino’s Logeerpartij”

  1. Mijn man, toen een jochie van 8 jaar heeft een hele week, in de wijk waar hij woonde en het bos waaraan de wijk lag, lopen zoeken naar zijn hond, Jallie!
    Volgens zijn ouders was de hond weggelopen. Hij, mijn man dus, was zo vreselijk verdrietig. Jaren later kwam hij erachter dat zijn ouders de hond weggegeven hadden!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Abonneer je op dit blog

Voer je e-mailadres in om je in te schrijven op dit blog en e-mailmeldingen te ontvangen van nieuwe berichten.

Archieven

Leuke Links

Blogroll

De Rebelse Huisvrouw