De bijna-schande

Lief dagboek,
08.15 uur. Ik moet echt een beetje bijkomen van alle hectiek van de afgelopen tijd weet je dat? Ik duik elke avond op tijd m’n bed in (vóór middernacht in elk geval) en ik slaap rustig zo’n 8 tot 9 uur achter elkaar. Ongelooflijk hè? Nu zit ik aan het ontbijt – een kom havermout met blauwe bessen, walnoten en lijnzaadolie – en moet straks naar de tandarts voor controle.
12.10 uur. Terug van de tandarts, alles was goed. Bij de tandarts moest ik me aanmelden bij een beeldscherm, dat is kennelijk nieuw. ‘We gaan toe naar een mensloze maatschappij’ knikte een meneer in de wachtkamer me somber tegemoet.

Zondag 15-09
Even naar pa in Harlinga. Het is echt wennen dagboek, dat ik nu binnen vijf minuten bij hem ben. Ik krijg de indruk dat het pa heel goed bevalt in Harlinga.
‘Mis je Rotterdam?’ vroeg ik hem.
‘Nee’ antwoordde hij direct.
‘En het huis?’
‘Ook niet’ zei hij. ‘Het bevalt me hier prima’.
Gelukkig maar dagboek. Stel je toch eens voor dat pa heimwee zou hebben, dan was dat wel lastig geweest.

Maandag 16-09
12.20 uur. Er moet echt een rotonde komen bij Jumbo vind ik. Ik stond daar laatst iets van 7 minuten te wachten voordat ik weg kon en ik zie het er nog eens van komen dat… Trouwens, even wat anders dagboek, iets echt heel erg schokkends: de Lätta is uit de handel gehaald! Lätta was een soort luchtig opgeklopte halvarine en ik kan er maar niet over uit dat juist dit product er niet meer is. Echt niet leuk.
Met man en pa ’s avonds naar Xin Hua. De garnalen in zwarte bonensaus waren erg lekker maar ik blijf me erover verbazen: hoe krijgen ze het zo snel op tafel?
20.52 uur. Man en ik gaan nog even een aflevering kijken van Broadchurch, erg goede serie.

Dinsdag 17-09
08.40 uur. Wat een toestand met Femke Halsema.
14.17 uur. Ben huis van top tot teen aan het schoonmaken. ‘Na een drukke periode wil ik altijd schoonmaken; dat is goed voor m’n hoofd’ appte ik vriendin M. die vroeg of ik mee naar het stadje ging.
17.00 uur. Ben nog steeds druk aan het schoonmaken.
22.07 uur. Moet me even beetje gaan verdiepen in wat er vandaag – Prinsjesdag – allemaal gezegd is.
22.11 uur. Weet alweer genoeg.
22.47 uur. Ga naar bed.
Maaltijd van vandaag:
Gebakken aubergine
Gebakken champignons
Avocado
Zwarte bonen
Worteltjes
Tomaat
Geroosterde amandelsnippers
Quinoa
Humus.
Erg lekker.

Woensdag 18-09
Er is een advocaat doodgeschoten in Amsterdam. Wat een wereld. Ik hoorde Grapperhaus zeggen dat ‘de georganiseerde misdaad in ons land weer een grens is over gegaan’ en vroeg me enigszins bedroefd af: hoeveel grenzen moeten er nog volgen?
‘Eén ding is duidelijk’ zei pa.
‘En dat is?’ vroeg ik.
‘Dat het gedoogbeleid heeft gefaald’. Pa zei het berustend. Was het met pa eens.
18.00 uur. Zalm en avocado gegeten, meer niet. Had niet veel trek vandaag.
21.35 uur. Net dochter gebeld maar die neemt natuurlijk weer niet op.
Laatst trouwens ‘1922’ gezien, film naar een boek van Stephen King. Zeldzaam slaapverwekkend. Er zaten qua sfeer mooie filmbeelden tussen maar meer dan dat werd het niet. Het enige dat ik dacht was: wat kunnen sommige mensen toch goed acteren.

Donderdag 19-09
Het liedje van de week is een liedje waarvan ik zeker weet dat moe het erg mooi gevonden zou hebben. Het heet ‘Happy Days Rag’ en is van Billy Uke Scott. Ik draai regelmatig muziek waarvan ik weet dat moe die mooi vond – ik voel me dan zo…verbonden met haar. Het voelt dan echt alsof ze dichtbij is.
Wat heb ik deze week geleerd dagboek?
Dat het flesje oogdruppels dat ik bij de Dio kocht een minuscuul dopje heeft dat eraf moet. Dat wist ik niet; ik zat maar met dat flesje te pielen zonder dat er iets gebeurde. Morgen was ik van plan om terug te gaan en in gedachten had ik het gesprek al klaar:
‘Goedemorgen’ (verkoopster). ‘Kan ik u helpen?’
‘Jazeker’ (ik zou er fijntjes bij glimlachen). ‘Dit flesje is stuk, ik wil graag een nieuwe’. Met een zwierig gebaar zou ik het flesje op de toonbank neerleggen.
Gelukkig ontdekte ik bijtijds hoe moest.
‘Stel je voor’ zei ik tegen man. ‘De verkoopster zou het flesje pakken en gapend met 1 vinger het dopje eraf duwen. Wat een schande zou dat zijn’. Ik gruwde bij de gedachte aan de ontzetting in haar blik.
Man keek me mistroostig aan. ‘Ik denk dat je vanavond maar weer op tijd naar bed moet’.
Het lijkt me een uitstekend plan.