Hallo lief dagboek,
Ik maak het niet te lang dit keer, ben een beetje gaar. De afgelopen twee weken waren namelijk nogal druk in verband met de verhuizing van pa, die Harlinga verlaten heeft en nu op een plek woont waar hij meer zorg krijgt. Vandaag is hij definitief verhuisd en toen ik bij hem wegreed voelde het alsof ik mijn kind voor het eerst op de basisschool achterliet. Weer een mijlpaal. Snik. Goed, tijd voor mijn dagboek en ik begin bij:
Zondag 22 september
Kregen vandaag familiebezoek, was gezellig dagje. Met man gaat het gelukkig weer goed, hij is weer helemaal de oude! Hadden het over de misstanden in de Nederlandse slachthuizen, over al die jonge mensen die zich kapot vapen en de rol van de overheid, die dit allemaal kennelijk prima vindt. Hadden het daarna over communicatie: hoeveel mensen communiceren nu écht met elkaar? ‘De meeste mensen willen hun ei kwijt en dat is het,’ constateerde N. ‘Wat de ander denkt interesseert hen bar weinig.’
‘Je moet beiden op hetzelfde level zitten om goed te communiceren’ vond A. ‘Als de een wil praten en de ander alleen maar aan het mokken is, dan houdt het op.’
Ingewikkeld allemaal.
Maandag 23 september
Oom H. en buuf Annie kwamen langs, hadden het over de troonrede van Willem-Alexander, waarin we voorbereid werden op tijdelijke uitval van stroom en water.
‘Elke oorlog wordt zorgvuldig geregisseerd,’ zei oom H. ‘Anders waarschuw je niet van tevoren dat we water en kaarsen in huis moeten halen. Het wordt tijd om te vertrekken. Misschien moeten we met z’n allen maar naar Suriname.’
‘Zou het koningshuis en de voltallige regering opnieuw vluchten? Dat deden ze toen ook,’ vroeg buuf Annie zich af.
Oom H. dacht dat ze dit keer misschien naar Nieuw-Zeeland zouden gaan. ‘Of Australië. Ze blijven in elk geval niet hier in het westen.’
Dinsdag 24 september
Superleuke netwerkmeeting waarbij ik minstens 10 interessante en leuke vrouwen heb ontmoet. Een van de vrouwen was een overgangsconsulente. ‘Vrouwen in de overgang kunnen zich ontzettend ergeren,’ vertelde ze. ‘Ze kunnen boos – razend – worden om helemaal niets. Het ergste is, dat ze niet in de gaten hebben dat ze daarmee zoveel stuk maken; ze denken altijd dat het aan de ander ligt. Het is heel triest, want ze hebben niet door dat ze zichzelf daarmee enorm isoleren.’
Dacht aan m’n liefste vriendinnetje G., die tegenwoordig vol negatieve emoties zit, en zuchtte. De kwaliteit van je gedachten bepaalt de kwaliteit van je leven, maar leg dat maar aan iemand uit die zichzelf vergiftigt en dat niet ziet. Die @&%hormonen.
Zaterdag 28 september
Naar feestje van vriendin M., was erg superleuk. ‘En dat voor dat geld,’ zei man van M.. Keek hem niet-begrijpend aan. ‘Het feestje van Rutte kostte laatst anderhalve ton,’ verduidelijkte hij. ‘En op zich kan ik daar wel mee leven, maar wat ik onverteerbaar vind: het feestje van Aboutaleb kostte een miljoen! EEN miljoen euro voor een afscheidsfeestje van een burgemeester! Het is óns belastinggeld en…Ach, waar maak ik me druk om. Dit land…Ach ja.’ Hij glimlachte er tragisch bij.
Zondag 29 september
Maakte me vanmiddag veel zorgen. Wat was het geval: telkens als mijn ogen zich draaiden naar een bepaalde richting, werd het zicht vreemd. Zag dan een soort wazige, witte vlek. ‘Morgen gauw naar de huisarts’ zei man en dat was ik ook van plan, want met het uur maakte ik me meer zorgen, heel veel zorgen. Tot zonet. Want toen keek ik in de spiegel en zag op mijn neusbrug een kruimel van een appelflap die ik vanmiddag had gegeten en toen ik die kruimel wegveegde zag ik weer gewoon. Godsamme zeg. Uren stress voor niks.
Dinsdag 1 oktober
Oktober alweer! Vandaag gewerkt, later naar pa. Samen met hem een biertje gedronken en hem – opnieuw – verteld over de verhuizing. Pa lijdt aan behoorlijke vergeetachtigheid (zo noemen we dat altijd, dat klinkt wat leuker) maar dat hij gaat verhuizen onthoudt hij wel.
20.51 uur. Als ik het over de gebeurtenissen in de wereld heb kan ik niets moois ontdekken, maar als ik kijk naar de mensen om me heen zie ik alleen maar goedheid en liefde. Liedje van de Week is daarom ‘Beautiful People’ van Melanie.
Woensdag 2 oktober
Werd vanochtend om 04.00 uur wakker en heb sindsdien niet meer geslapen. Wat heb ik wel gedaan: samen met man en een verhuizer pa verhuisd. Ik hoop dat je nog een hele mooie tijd daar hebt vadertje! Je bent daar in hele goede handen en ik blijf goed op je passen, maak je maar geen zorgen!
Wat ik trouwens telkens vergeet te zeggen: vind de nieuwe Trebol erg mooi geworden. Prachtige architectuur, echt heel erg mooi.
Donderdag 3 oktober
Zie dat stukje al met al nog veel langer geworden is dan gewoonlijk! Enfin. Naar pa, die erg blij is in zijn nieuwe omgeving. Hij was vrolijk en zong veel, allemaal liedjes van vroeger. Op de terugweg naar huis even langs bij vriendin M om een kopje koffie te drinken. (Decaf. Uiteraard). Kregen het over hormonen. Uiteraard. ‘Ik zag laatst op tv dat, als je ’s morgens wakker wordt en direct iets onaardigs zegt, je in de overgang zit’ zei M.
‘Dan zit jij vanaf je 18e in de overgang,’ grinnikte man van M.
Dat schoot vriendin M. volkomen in het verkeerde keelgat, terwijl ik zeker weet dat ze daar vroeger om zou hebben gelachen.
Man van M. reageerde wonderwel heel lief. ‘Ze heeft iemand nodig om af te bekken, daar kan ze niks aan doen. En ik wil graag die iemand zijn.’ Hij aaide liefdevol over haar hand en opeens was M. als een lam.
Waarom dat was weet ik niet, maar daarna reed ik glimlachend naar huis.
**********
