Hallo lief dagboek,
Er komt geen eind aan de grijsheid, zouden we in een nieuw tijdperk beland zijn? Vroeger hadden we bijvoorbeeld het Krijt, de Steentijd, en dan zou dit bijvoorbeeld de Grijstijd worden? Ik vind het niet normaal, en mijn blauwe lamp maakt overuren want mijn brein moet ondertussen echt op een dwaalspoor gezet worden en denken dat het zonnig is. Enfin, nog even volhouden. Aangezien alles voorbij gaat, zal dit ook wel voorbij gaan. Ooit. Als ik 96 ben en zelfs mijn schaduw een wandelstok nodig heeft. Goed, tijd voor mijn dagboek en ik begin bij:
Zondag 19 januari
Vandaag 9 jaar geleden kwamen ouders even een nachtje naar Harlingen om te kijken naar een woning in de stad. Met de woning werd het niks (te klein, vond moe), maar we gingen daarna met z’n viertjes uit eten en ik herinner me dat we verschrikkelijk hebben gelachen. En nu zijn ze weg. Gewoon weg. In mijn hoofd praat ik regelmatig met ze, en ook vraag ik me soms de achterlijkste dingen af, zoals vanochtend direct bij het wakker worden: wat is er met die donkerblauwe korte broek van papa gebeurd? Waarom ik me dat afvraag is me een raadsel, en ook tijdens die gesprekjes in mijn hoofd kunnen ze daar geen antwoord op geven. Het enige dat moe zegt is hooguit: hij zal wel te klein geworden zijn voor je vader, maar dat is een half antwoord vind ik.
Maandag 20 januari
Had afspraak met klant, daarna bij de boot kopje koffie gedronken. Toen naar huis, gewerkt aan de websites. Moet beter letten op ademhaling, heb gemerkt dat ik soms te weinig ademhaal, zeker als ik achter de computer zit. Ging tellen en kwam tot 3 ademhalingen per minuut.
17.45 uur. Inauguratie van Trump op tv. En nu maar afwachten hoe dit gaat aflopen.
Dinsdag 21 januari
08.10 uur. Verjaardag van mijn kleine broertje. Gefeliciteerd jongen, ik hoop dat je een mooie dag hebt daarboven.
12.15 uur. Had ik al eens gezegd dat ik het echt geweldig vind dat we in Harlingen een bioscoop hebben en dat ik hoop dat iedereen daar regelmatig heengaat?
16.34 uur. Wat zou er op de plek van de oude Aldi komen?
Donderdag 23 januari
Even bij vriendin M. die bijzonder opgewekt was. ‘Is het weer goed tussen jou en je zus?’ informeerde ik.
M. schudde opgewekt haar hoofd. ‘Nee, maar ik heb afstand genomen. Ik zie nu in dat zij het slachtoffer is van haar eigen innerlijke razernij; ze kan er niks aan doen. Ik heb een paar keer gevraagd of ze niet tegen me wilde schreeuwen, me niet wilde afbekken, maar dat lukt haar gewoonweg niet. Ze moét het doen, en ze begrijpt niet dat ze daarmee mensen van zich afstoot. Eigenlijk is het zielig.’
‘Maar als ze zo is, dan weet je dat toch? Dat hoort gewoon bij haar, dan hoef je toch geen afstand te nemen?,’ zei ik verwonderd.
‘Dat klopt helemaal, maar zie je: ik ben zoals ik ben. Ik ben extreem tolerant, maar soms is het one time too many.’ M. glimlachte sereen.
‘Wie is one time too many?’ vroeg man van M. die binnenkwam. Zonder het antwoord af te wachten liep hij op M. af, knuffelde haar, en M. knuffelde hem liefdevol terug. Schattig.
Zaterdag 25 januari
Man en ik hadden gesprek over het feit dat de rechter oordeelde dat de Staat het stikstofprobleem niet goed aanpakt (de zaak was aangespannen door Greenpeace).
‘Vreemd dat een rechter kan beslissen over de Tweede Kamer,’ aldus man.
‘Erg vreemd,’ beaamde ik.
‘Eén man bepaalt gewoon even voor heel Nederland wat wel of niet mag. Hoe is het mogelijk dat in onze democratie een door het volk gekozen systeem overruled kan worden door een niet-gekozen orgaan? Wie heeft het in dit land eigenlijk voor het zeggen?’
‘Voornamelijk lobbyisten,’ antwoordde ik. ‘En de multinationals. De rest is poppenkast.’
Zondag 26 januari
Gaan vanavond bij ’t Far eten met J. & T., hoef dus niet te koken, hoera!
Vandaag is het trouwens alweer 7 jaar geleden dat mijn allerliefste moedertje overleed (kan daar ooit een ander woord voor bedacht worden?), en ik mis haar nog steeds. Zou zij dat ook met haar moeder gehad hebben? Waarom weet ik dat niet?
Maandag 27 januari
Met dochter dagje naar Amsterdam, ook weer eens naar het museum Huis Willet-Holthuysen, een ingericht huis dat door de eigenaresse in 1895 achtergelaten werd aan de stad Amsterdam. Telkens als ik in dit soort huizen ben, heb ik het gevoel dat ik thuis kom. ‘Zou ik gereïncarneerd zijn?’ vroeg ik aan dochter terwijl ik dromerig naar de prachtig gedekte tafel staarde. ‘Het zou me niet verbazen als ik hier in mijn vorige leven gewoond heb en…’
Dochter deed alsof ze me niet hoorde.
Woensdag 29 januari
Met vriendin G. in Franeker afgesproken, was erg gezellig. Hadden het over Eckhart en over andere diepzinnige boeken waarmee we onze geestelijke groei een flinke zet proberen te geven en voelden ons na een paar uurtjes bijzonder verlicht.
Nu 22.34 uur, had net interessant gesprek met vriend P. (de filosoof). Ging over AI (Artificial Intelligence) en alle ontwikkelingen die op ons afkomen. Hoe zou de wereld er over 80 jaar uitzien dagboek? Ik hoop dat ik nog meemaak dat ik een robot mijn huishouden kan laten doen. Mijn enige taak zou dan zijn om commando’s geven: ‘Hang de was op. Ga strijken. Ga stofzuigen. Ga koken.’
Hopelijk heeft zo’n robot geen last van het Grijs. Voor hetzelfde geld zit hij/zij onder m’n blauwe lamp en ben ik al die dingen aan het doen. Wat een gruwelijke gedachte.
