Trrring tring. Klant met eigen bedrijfje belt leverancier. Leverancier neemt de telefoon op.
‘Goedemiddag’ zegt klant en begint te bestellen. Een hele waslijst met goederen en producten bestelt de klant.
Een dag of 2 na het telefoontje worden alle goederen keurig afgeleverd. Klant blij. Betalen hoeft niet direct maar het liefst toch wel binnen enkele weken.
Dan beginnen de problemen. Want binnen enkele weken heeft de klant het geld nog niet.
‘Tja’ zegt de leverancier. ‘Dat vind ik een beetje vervelend maar goed, u krijgt nog 4 weken en dan wil ik eigenlijk toch echt wel m’n geld.’
Klant heeft, ook na vier weken, het geld niet.
Tring trrring. Leverancier belt klant.
‘U hebt nog een rekening openstaan bij ons.’
‘Klopt’ zegt klant. ‘Maar ik heb het geld nog niet. Weet u wat: wacht u maar even een HALF jaar. Dan heb ik het geld wel binnen. Denk ik.’ Dit laatste zegt klant er niet achteraan.
Leverancier heeft geen zin meer hierin. Die wacht lang genoeg en wil nu eindelijk geld zien. En leverancier laat klant failliet verklaren.
En dan is klant boos.
Heel boos.
En klant zegt:
‘Ik hoop dat diegene die mijn faillissement heeft aangevraagd daarvan veel lol heeft. En dat hij lekker slaapt. Hij heeft mijn bedrijf de nek omgedraaid uit ongeduld. Nog een half jaartje (misschien iets langer, maar dat zegt klant er niet bij) geduld en ik had heus wel betaald.’
Morgen laat ik van alles aan huis leveren. Op naam van mijn bedrijfje. Ik heb m’n lijstje al klaar:
Nieuw bankstel
3 nieuwe computers
3 Ipads
Nieuwe keuken
Sauna
Tuinhuisje
Teakhouten tuinset
Ontbijttafel + toebehoren
Nieuw slaapkamer ameublement
Combi wasmachine/droger
De Longhi koffiemachine
…en nog veel en veel meer maar dit is een aardig beginnetje vind ik zelf.
En ik ga het allemaal betalen als ik het geld heb. Ooit. Moet kunnen.
En als er ook maar één leverancier de brutaliteit heeft om te vragen waar zijn geld blijft… Ha! Ik word nu al pissig bij de gedachte!
Maar stel, stel, in het hypothetische geval dat de onverlaat serieus zijn geld wil hebben en me failliet laat verklaren? Dan ga ik heel hard roepen:
‘Ik hoop dat diegene die mijn faillissement heeft aangevraagd daarvan veel lol heeft. En dat hij lekker slaapt. Hij heeft mijn bedrijf de nek omgedraaid uit ongeduld. Nog een half jaartje geduld en ik had heus wel betaald.’
Hoogstwaarschijnlijk zal ik er stiekem ‘denk ik’ achteraan denken. Maar ja, zeker weten doe ik dat niet.
12 gedachten over “Mijn Bestelling”
Er zal toch iemand failliet moeten gaan, het bedrijf, of de klant.
Jarenlang was het standaard om op afbetaling te kopen. Men verklaarde je voor gek als je contant betaalde. Toen had de leverancier weinig te zeggen.
En nog steeds zijn er gevallen waar je niets tegen doet.
Een aannemer bijv. kan geen particulier failliet verklaren als die niet betaalt Hij mag zelfs zijn spullen niet ophalen van het erf want dan wordt hij aangeklaagd wegens diefstal! Maar wie steelt er nou eigenlijk! Wordt ook wel tijd dat de rechter eens tegen wanbetalers.
Maar euh, veel plezier met je nieuwe meubels, maak ze niet vies hoor!
@Appelvrouw: Het is inderdaad helemaal uit de hand gelopen en er wordt – helaas – gruwelijk vaak misbruik van gemaakt.
Ik hou ze netjes, de nieuwe meubels 😉
Wat een goed idee zeg, ik heb ook nog wel wat wensen liggen 😉 Weet je wat ik zo bijzonder vind in deze tijd, dat mensen zelf dingen veroorzaken en dan een ander de schuld geven. Het komt bij mensen totaal niet in het hoofd op om te denken..oo ik ben zelf verantwoordelijk voor dit of dat , wel nee…het is de ander, de onverlaat die het hen aandoet!
@Mevr. Williams: gek he? De meeste mensen zoeken de fout bij een ander als het mis gaat in hun leven, snap ook nooit hoe dat kan. Weinig zelfkritisch vermogen denk ik!
Tja…… 1 van de reden waarom wij nooit ‘leverancier’ zijn geworden maar ‘klant’ (en dan de betalende versie uiteraard) zijn gebleven. Niets is zo vervelend als wakker liggen van schulden en achterstanden toch?
@Melody: vreselijk, schulden en achterstanden. ‘Wie zijn schulden betaalt verarmt niet’ zeggen ze altijd he?! Klopt volgens mij ook wel!
Ik bel namens ons bedrijf een ander bedrijf, wij hebben geleverd en hij had besteld voor zijn klant.´ Meneer u heeft nog een rekening open staan. ´ Meneer zegt : ‘zodra mijn klant betaald, betaal ik u, dat weet u toch?’ Is het dan de bedoeling dat ik onze leveranciers van de grondstoffen bel en zeg : Zodra mijn klant betaald heeft betaal ik u!’ ? En zo speel je als bedrijf voor ” bankje” zucht, wij vullen dus zijn crediet op, ongewild, want ik betaal onze leveranciers natuurlijk wel op tijd. Prive koop ik als ik geld heb, zou een bedrijf ook moeten doen… schijnt niet zo te werken 😉
@Rinskje: gewoon de omgekeerde wereld dus. idioot hè? Schandalig dat dit allemaal zomaar kan en als leverancier word je hier af en toe knettergek van denk ik.
en dan hoop ik dat je te kakken wordt gezet door een programma als ‘Opgelicht’ dat je met draaiende camera’s achtervolgt, want het is natuurlijk gewon oplichting, spullen bestellen met de wetenschap dat je ze toch niet kunt betalen. En de goedzakken die bereid zijn je de spullen op krediet te leveren zin de dupe.
@Wilco: dat is het probleem nou juist: de goedzakken zijn heel vaak de dupe!
Ik kom er dagelijks mee in contact, met wanbetalers. Het is mijn job hen op te bellen en de excuses die ik dan te horen krijg! Ongelooflijk! Advocaat inschakelen en dan gebeurt de betaling onmiddellijk. Maar ja, dan is het te laat en moet er toch intrest betaald worden… Liefs, Me.
@Me: mensen zijn ongelooflijk inventief als het op betalen aankomt, het is treurig. De wereld zit vreemd in mekaar soms!