Het was een kleine deceptie vandaag toen ik aan dochterlief vroeg: ‘wat zou je meenemen naar een onbewoond eiland?’
Ik wist voor mezelf wel wat ik mee zou nemen:
Washandjes
Handdoeken
Badlakens
Ondergoed
BH ‘s
Hemdjes
T shirts
T shirts L. mouw
Korte broeken
Lange broeken
Rokjes
Sokken
Vesten
Truien
Jurken
Jassen
Overhemden
Blouse
Pyjama
Schoenen
Wandelschoenen
Slippers
Nachthemden
Petten
Zwemkleding
Theedoek
Zonnebrillen
Regenkleding
Keukenschort
Vaatdoeken
Pannenlappen
Zo, ik denk dat ik er voor wat betreft het linnengoed wel ben.
Verder zou ik natuurlijk ook wat toiletartikelen meenemen:
Tampons
Inlegkruisjes
Zeep
Tandpasta
Tandenborstel
Kam/borstel
Toilettas
Scheermesjes
Handcrème
Nagelknipper
Nagelvijl
WC papier
Zakdoeken
Lippencrème
Zonnebrand
Aftersun
Crème
Deodorant
Haargel
Shampoo
Nachtcème
Parfum
En ik zou ook wat keukenspulletjes meenemen:
Emmer
Afwasteil
Afwasborstel
Afwassponsje
Afwasmiddel
Zakmes
Vuilniszakken
Boterhamzakjes
Keukenrol
Pannenset
Borden plat
Borden diep
Borden ontbijt
Vlabakjes
Bekers
Glazen
Opdekschaal
Thermoskan
Bestek
Garde
Broodmes
Vleesmes
Schaar
Opscheplepels
Pollepels
Slabestek
Blikopener
Aardappelmes
Kaasschaaf
Snijplank
Onderzetters
Watertankje
Waterkoker
Pannenkoekspatel
En dan natuurlijk het aller- allerbelangrijkste: boeken. Heel, heel veel boeken. En daarnaast ook nog…
O My God. Waar ben ik in Hemelsnaam mee bezig. Dat hoopt op een dag een boek te schrijven maar komt niet verder dan een boodschappenlijstje. Volgens mij is dit wel een van mijn diepste dieptepunten.
Afgezien van het feit dat dit totaal nergens over gaat dwaal ik ook nog eens behoorlijk af want ik begon dit stukje met de kleine deceptie die ik kreeg toen ik aan mijn dochter vroeg: ‘wat zou je meenemen naar een onbewoond eiland?’
Haar antwoord was verbijsterend: ‘een spiegel en een pincet.’ Klaar. Meer niet. Ongelovig staarde ik haar aan.
‘Hoe bedoel je: een spiegel en een pincet?’ Serieus, ik had echt wat meer diepgang verwacht. Dit vond ik toch tamelijk oppervlakkig.
‘Nou ja’ legde ze uit. ‘Die boeken heb je op een dag allemaal wel gelezen, dan weet je dat wel. Maar met zo’n pincet verveel je je nooit. Want je hebt altijd haar op je armen of benen of waar dan ook en het is een leuk tijdverdrijf. Met zo’n pincet blijf je wel bezig.’ Ik moet toegeven: ik was wat ontgoocheld. Was DIT nu het resultaat van mijn opvoeding?? Een spiegel en een pincet???
Ik ga slapen. Hoop dat het lukt want de slaapkamer is aardig warm. Is het trouwens niet opvallend dat, sinds de Kamer met reces is, we alleen maar mooi weer hebben? Volgens mij is dit symbolisch – de donkere wolken die boven ons hangen zijn letterlijk en figuurlijk – tijdelijk – verdwenen. Ik ga dit voor de aardigheid eens in de gaten houden. Als het noodweer losbreekt op het moment dat de Kamer terugkeert en zich weer bezig gaat houden met het spelletje ‘hoe-gaan-we-het-volk-de-centjes-afhandig-maken’ dan weet ik voldoende.
[nggallery id=17]
17 gedachten over “De Kleine Deceptie”
Allé jong, dat kind heeft groot gelijk ! Schitterend gevonden! Nooit vervelen haha
Waarschijnlijk is jouw dochter een “doenertje” ….weet je wat er vaak in mijn strandtas zit….? inderdaad , de pincet omdat ik op het strand best wel een half uur rustig kan liggen maar dan toch wel iéts te doen wil hebben en mijn benen géén stoppels krijgen van met enige regelmaat lekker peuteren met di pincet….
Verder zijn jouw lijstjes de reden dat ik op vakantie gaan háát… want ik wil álles bij me hebben en dat kán nou eenmaal niet;-)
mooie foto’s
Ik ga hier strijk, ik vind het een schitterend antwoord,….je ziet hé oppervlakkig maar totaal niet materialistisch!!!
Een kleine deceptie maar dan wel een met een hoofdletter 🙂
Je neemt nogal wat mee. Je kan al die kleding natuurlijk ook gewoon vergeten en in plaats daarvan extra boeken meenemen. Of nog beter: een ereader op zonnecellen met een stuk of 20.000 boeken erop. Daar red je het wel een tijdje mee. Een pincet maak je daar van een scherpe steen en de spiegel zit in het helderblauwe water.
Misschien ook wel leuk om je echtgenoot mee te nemen. Whahahaha, of mag hij niet mee?
Ehhh voordat je vertrekt….. mag ik je erop wijzen dat je 1 item vergeten bent op je lijstje? Als je namelijk 1 blouse meeneemt is een strijkijzer ook wel handig, of niet? 🙂 😉
De gedachte van jouw dochter vind ik lumineus, best slim, je moet er maar op komen!
Ha ha, die drie soorten borden! Neem je dochter mee, dat levert waarschijnlijk genoeg stof op voor Het Te Schrijven Boek.
Laat ons bidden…
wat mensen denken nodig te hebben om gelukkig te zijn
is vaak, en dit in gans de straat
van dure reclame het resultaat
materie is de nieuwe religie van ‘t gehersenspoelde brein
Lenjef 🙂
Om alle spullen die jij mee wilt nemen op dat onbewoonde eiland te krijgen heb je minimaal 5 dragers nodig. Daar gaat je rust. Jouw dochter daarentegen,…
Ik zou gezelschap meenemen. Alleen is maar alleen.
Tja dat was gezellig even lezen hier…genoten van je schrijven jouw boek komt er wel!
Leuk stukje, maar ik denk dat jij geen type bent voor een onbewoond eiland als je zoveel spullen wilt meenemen. Ik mis overigens muziek. (er bestaan radio’s en mp3spelers die je op kunt winden).
Wat ik mee zou nemen? Een boot om terug te varen!
@Vee: ze is aardig inventief ja….;-)
@Allemaal: dank jullie wel voor jullie ‘likes’ en reacties!
Er zijn bij mij volop van die dagen dat ik niet veel meer dan een boodschappenlijstje schrijf 😉 Je slotakkoord over het verband tussen het mooie weer en de afwezigheid van de Kamer, ontlokt hier een brede grijns. Ik ga er ook maar eens op letten.
Je dochter moet nog veel leren, hihi 😀
En ik ook…Elk jaar neem ik me voor weinig mee te nemen, maar elk jaar trap ik in dezelfde paklijst. Om met mijn dochter te spreken: “naaiend.” Leuk blog!