Hallo lief dagboek!
Ik ben weer thuis! De wasmachine draait, het zonnetje schijnt en ik begin mijn dagboek bij:
Zaterdag 25-09
16.00 uur. Mona Keijzer is ontslagen vanwege kritiek op de coronapas. Wat een toestand. Misschien kan ze samen met Omtzigt iets doen?
22.22 uur. Koffer is gepakt en ik ben al aardig zenuwachtig. In m’n stukje van de vorige keer had ik trouwens per ongeluk op 13 september geschreven: ‘Zondag ga ik met dochter naar Sevilla etc. ‘ maar het moest zijn ‘Volgende week zondag ga ik met dochter naar Sevilla’. Dat is dus morgen.
22.24 uur. Lees heerlijk recept over geroosterde wortel met Camembert. Ga ik gauw proberen.
Zondag 26-09
06.10 uur. Wakker. Kan nu niet meer slapen natuurlijk. En dat terwijl ik pas aan het eind van de middag vlieg.
11.00 uur. Ben er helemaal klaar voor.
17.13 uur. Op Schiphol met dochter. Heb net een lasagne gegeten en hij was nog lekker ook.
18.20 uur. Het vliegtuig maakt een bocht en hangt nu helemaal scheef. O God.
23.34 uur. Ik ben in Sevilla, yeaahh! Hotel is leuk en het weer is geweldig – iedereen loopt in zomerkleding!
Woensdag 29-08
Wat is Sevilla toch een heerlijke – en schone – stad dagboek! Veel gewandeld, de Plaza de Espana gezien en zalige paella gegeten.
Donderdag 30-09
07.00 uur. Vroeg op, dochter en ik gaan zo naar Cordoba met de trein. Gaan lopen naar het station (bijna 2 km).
08.40 uur. Grrrr…Zitten in de bus, terug naar hotel. We mochten zonder paspoort niet naar Cordoba. Godsamme. Gaan nu paspoorten halen.
23.20 uur. Ga naar bed. Cordoba was schitterend en heb EINDELIJK de Mezquita gezien, wilde ik al zo lang!
Zondag 03-10
Weer thuis na een vreselijke vlucht. Dit keer rende ik niet schuimbekkend door de gangpaden. Ook klampte ik me niet vast aan wildvreemde passagiers met de vraag of ik hun hand even mocht vasthouden. Nee, dat deed ik niet. Maar daar was ook alles mee gezegd. Want o God, wat was het een gruwelijke vlucht. We hadden zóveel turbulentie dat ze niet eens langskwamen met de karretjes met eten/drinken of verkoop en we mochten, op de eerste 3 kwartier na, geen gebruik meer maken van de toiletten omdat we in de riemen op onze plek moesten blijven zitten.
‘Hoe was de vlucht?’ vroeg man opgewekt.
Ik keek hem aan en – ja, nu vind ik het een beetje beschamend maar toch meende ik het op dat moment oprecht – antwoordde bleek: ‘Ik heb de dood in de ogen gekeken.’ Man bekeek me hoofdschuddend. Volgens mij mompelde hij ‘stakker’.
Ga nu kijken wat ik hiertegen kan doen want dit is niet normaal.
Maandag 04-10
Oom H. en buuf Annie kwamen even langs. Buuf Annie had een flesje Baileys meegenomen en ze bleven eten, ik had pindasoep gemaakt. ‘Wat een gotspe is het met dat gas’ zei oom H.
‘Eerst wordt al ons gas zo goed als gratis aan Italië geschonken uit doodsangst want o o o, anders komt Italië misschien onder Russische invloedssfeer als ze zich tot Rusland voor gas moeten wenden, en nu mogen wij hier de hoofdprijs gaan betalen. Ze willen ons per se van het gas af, dat is duidelijk, terwijl ze in Duitsland subsidie krijgen als ze voor gas kiezen. Dat klopt toch niet?’
‘Nee, dat klopt niet’ vonden man en ik en ook buuf Annie schudde haar hoofd.
‘Politiek’ gromde oom H. ‘Iets smerigers bestaat er niet.’
Pindasoep was heerlijk.
Donderdag 07-10
08.10 uur. Zit aan de eettafel en heb net ontbijt op (grote kom havermout met van alles en nog wat erin) en terwijl ik de laatste hap havermout tot me nam dacht ik: alles wat we zijn en denken is een gevolg van hoe we geprogrammeerd zijn. Willen we geen hondenvlees eten? Gevolg van programmering, in andere landen eten ze dat wel. Geloven we in God? Gevolg van programmering, in andere landen geloven ze in Boeddha. Houden we van kaas? Programmering, in sommige landen vinden ze dat vies.
En terwijl ik dat zo aan het bedenken was dacht ik: wie zijn we eigenlijk zónder onze programmering? Wie zijn we dan écht?
Hm. Ingewikkeld vraagstuk zo op de vroege ochtend. Ik voel dat ik weer toe ben aan vakantie.
