Over decaf en exorcists

Hallo lief dagboek!
Ben ondertussen weer in Nederland en heb vorige week een nieuwe ontdekking gedaan: kan ook niet tegen decaf koffie. Ja, één kopje per week misschien, maar niet vier per dag, zoals de afgelopen dagen. Op de derde dag prikte en tintelde mijn hele lichaam. Waarom heb ik toch geen stalen zenuwen? Dat zou het leven een stuk eenvoudiger maken. Vooral nu elk nieuwsbericht begint met oorlog en eindigt met ‘En morgen meer daarover.’ Nog meer kruidenthee dus. Of emigreren naar een plek zonder tv en wifi en waar het belangrijkste nieuws de weggelopen geit van de overbuurvrouw is. Goed, tijd voor mijn dagboek, en ik begin bij:

Zondag 2 maart
Eergisteren aangekomen in Málaga, waar het behoorlijk grijs en regenachtig is, maar toch: grijs weer in Spanje is niet hetzelfde als in Nederland. Bovendien was de temperatuur prima en de terrassen afgeladen. De hele dag met vriendin L. op pad, veel gelachen.
‘Moeten we niet wat cultureels doen?’ vroeg L.
Staarden vijf minuten in eerbiedige stilte naar standbeeld van Picasso. Daarna bestelden we een biertje.
Trouwens, dagboek, L’Oréal shampoo is in Spanje VIJF euro goedkoper! VIJF!

Maandag 3 maart
Weer thuis! Het blijft een wonder; vanochtend liep ik nog op Plaza de la Merced, nu lig ik weer in mijn eigen bed. Rijmt ook nog.
01.35 uur. Kan niet slapen. Las trouwens laatst dat er 195 miljard nodig is om de problemen met het stroomnet op te lossen. Begin die bedragen wat zorgwekkend te vinden. Vind het ook vreemd dat sommige mensen zoveel geld hebben. Als je vanaf de jaartelling tot vandaag elke dag 1000 euro had gespaard, had je nog steeds geen miljard gehad. Hoe kan het dan dat sommige mensen tientallen miljarden hebben? En waarom houden ze dat dan? Met 20 miljoen kom je toch ook al een heel eind?

Donderdag 6 maart
Had het met man over het gerommel met de pensioenen. Het blijft onbegrijpelijk wat er gebeurd is,’ zei hij. ‘Jarenlang niet indexeren terwijl het geld tegen de plinten op klotste; dat dit kon en mocht blijft verbijsterend.’
Antwoordde filosofisch: ‘Achter ieder groot fortuin schuilt een misdaad’. De opmerking is van Honore de Balzac maar Honore zag het goed. Heb nog nooit gehoord van mensen of bedrijven per ongeluk miljardair werd door gewoon netjes hun werk te doen.
Man knikte opgewekt. ‘Laten we het daar maar op houden.’

Zondag 9 maart
Waarom zeggen we eigenlijk kikkerland? Volgens oom H. omdat we ons net zo gedragen als kikkers. ‘Zet ze in een pan met water, breng die langzaam aan de kook en dan nog springen ze er niet uit. Ik zie grote overeenkomsten. Neem nu onze apathische houding ten aanzien van de prijsverschillen. Een potje appelmoes kost in dit paradijs € 2,09 en in België 89 cent! Wat denk je van de prijs aan de pomp? Bijna de helft van wat je daar betaalt gaat regelrecht naar de staat! Hebben we überhaupt nog wel enig idee van wat er zich in dit land allemaal afspeelt?’
Buuf Annie nam een grote slok Baileys en riep opgetogen uit: ‘Wat is die nieuwe Lidl prachtig geworden, hè!’

Dinsdag 11 maart
Even naar Harlinga. Het ding waarvan ik al die jaren dacht dat het een sleutelhanger was, bleek een badge te zijn waarmee de deur open kon. Miste pa opeens enorm; hoezo kon ik niet even naar boven, naar hem toe? Al die duizenden keren dat ik bij hem binnenstapte en hij opgewekt riep: ‘Dag dochter!’ Wat zou ik dat graag weer even meemaken! Maar dat kon nu niet. Dat kan nooit meer.

Zondag 16 maart
23.04 uur. Nichtje T. en man W. zijn net weg. Was superleuke avond, zeldzaam veel gelachen. Had pindasoep gemaakt die, al zeg ik het zelf, bijzonder goed gelukt was. ‘Dit soort avonden zouden we vaker moeten doen,’ zei T., terwijl ze een tevreden zucht slaakte.
Haar eega W. knikte. ‘Ja, en vooral met deze soep.’
Kregen het daarna over een gedeelde jeugdherinnering waarin een plastic stoel en een wankele tafel een cruciale rol speelden, en hadden het even over politiek en haar onderneming, waar het steeds beter mee gaat. Volgens T. moet je gewoon volhouden en niet teveel nadenken. Ga dat morgen toch eens proberen, mijn to-do list is ondertussen 16 meter lang. Met niet teveel nadenken gaat het overigens prima.

Maandag 17 maart
Had laatst trouwens van Rutte gedroomd. ‘Wat een gekke wereld is het hè?’ zei ik.
Hij keek me glimlachend aan. ‘Vind je?’
‘Ja, met die oorlogsdreiging en zo.’
De glimlach verdween. ‘Je weet niet wat je zegt! De wapenindustrie draait op volle toeren, dit is een prachtige periode! Weet je hoeveel miljarden hiermee gemoeid gaan?’ Hij was overduidelijk verbijsterd over zoveel onwetendheid. ‘Dit is waar het om draait!’ ging hij verder. ‘Dit is waar we het allemaal voor doen!’ Nu schreeuwde hij het uit in extase, terwijl hij een wijds armgebaar maakte.
Maakte mezelf gauw wakker. Had dringend koffie nodig. En misschien een exorcist.