De Twijfels(1)

Zou er dan toch…

Vrijdag 13 januari
Hallo lief dagboek! Het is weer vrijdag de 13e en dan moet ik altijd aan de man denken (ja, ik heb dat verhaal al 1000x verteld, ik weet het) die z’n huis niet uit durfde die dag. Hij nam vrij van z’n werk, bleef binnen en werd gestoken door een wesp: bam, hartstikke dood. Moraal van dat verhaal is, denk ik, dat je het noodlot niet kan ontlopen. Voor mensen die geloven in Onze Lieve Heer is dat geen ramp, die komen toch wel in de Hemel, maar als je wat sceptisch bent (zoals ik), is dat wel wat ontmoedigend.

Zaterdag 14 januari
Het WEF is weer bij elkaar om te praten over de klimaatverandering (want het klimaat is kennelijk nog nooit eerder veranderd) en terwijl wij hier steeds meer worden aangemoedigd om vooral niet te gaan vliegen en op een camping in Lutjebroek te gaan zitten ging een deel naar de bijeenkomst in een privévliegtuig. Ligt het nou aan mij dagboek, dat ik dit stuitend vind?

Dinsdag 17 januari
Naar Frankrijk i.v.m. de crematie van schoonmaman. Dochter kwam ook vanuit Spanje.

Donderdag 19 januari
Had gekke droom over Sigrid Kaag. ‘Muilkorven, muilkorven’ brabbelde ze constant terwijl ze verwoed aantekeningen maakte. Wat ze ermee bedoelde is me niet helemaal duidelijk. Was enge droom.
Terug naar Nederland. Heb paar dagen geleden minuscuul krasje op vinger gekregen dat begint te ontsteken, klopt en bonkt hele tijd, irritant.

Vrijdag 20 januari
10.15. ‘Vreselijk he, het feit dat er een medicijntekort is’ zei ik tegen man terwijl ik de krant wegschoof.
‘Het is een gekke wereld’ beaamde man.
‘Zou het koninklijk huis ook last hebben van medicijntekorten denk je?’ vroeg ik cynisch.
‘Dat denk ik niet’ aldus man.
Vriendin G. belde even. Het is uit met haar laatste vriendje. ‘Vlak voor oud & nieuw maakte hij het uit’ zei ze. Ze klonk vrij neutraal dus zei ik: ‘Misschien beter, het hing toch al in de lucht’ om er direct achteraan te zeggen: ‘Houd jij ook altijd je adem in als iemand te dicht langs je heenloopt?’ Toen vond ze me niet meelevend en opeens klonk ze tamelijk bedroefd. Pffff.

Zaterdag 21 januari
Verjaardag van broertje. Gefeliciteerd jongen. Ik hoop dat je daarboven een mooie dag hebt met mam en Caesar en tante Miep en….zoveel ondertussen. Stevige brasa.

Dinsdag 24 januari
Hele ochtend druk bezig met 2 websites. Moet eigenlijk ook administratie doen maar heb daar een enorme hekel aan. ’s Middags met man naar stadje, moest naar de Hema en Trekpleister. Daarna naar pa in Harlinga. Hadden het over het ontstaan van de mensheid en over hoe het toch kon dat de homo sapiens zich zo ontwikkeld heeft.
20.14 uur. Stuurde foto van ontstoken vinger naar vriendin M. Ze zei ‘dat ze bijna moest kotsen’.

Woensdag 25 januari
Pindasoep gemaakt. Morgen is het alweer vijf jaar geleden dat mijn allerliefste moe ons verliet. Ik kan het me niet indenken, in mijn hoofd praat ik nog elke dag met haar. Het leven en de dood, ergens blijft het toch een mysterie dagboek. Er is heel veel wetenschappelijk te verklaren maar misschien nog veel meer niet en ik moet toegeven dat ik me op sommige momenten werkelijk afvraag: zou er dan toch een God zijn?

6 gedachten over “Zou er dan toch…”

  1. Indringend weekoverzichtje. Ik pik er 1 ding uit. Normaal lees je al die items als een redelijke ver-van-mijn-bed-show, maar soms is er iets waar je zelf bij betrokken bent. En dan ben je wel degelijk wakker. Verontrust zelfs.
    Ik sta bij de apotheek want ik heb bisoprolol besteld. Dat is een stofje dat je hartslag reguleert en overbodige slagen de kop indrukt. Belangrijk medicijn voor mij.
    Mijnheer Rol, we geven u maar voor 14 dagen mee want er is grondstoffen tekort dus de aanlevering stokt. Maar u krijgt een belletje als we weer voorraad hebben. Dat belletje kwam na 10 dagen. Net op tijd kon ik mijn voorraad weer aanvullen. Maar weer (voor de zoveel zoveel zoveelste keer) weer een ander type pilletje van een ander merk. Klopt dit wel, is dit geen foutje? Nee meneer, het is allemaal goed, werd er teruggelispeld.
    Enfin ik neem ze in en ik leef nog. Maar dan toch….. Het is 2023 en de aanvoer van medicatie staakt af en toe. Toiletpapier, drank, WC borstels zijn in voldoende mate beschikbaar, maar ik moet me zorgen maken om een pilletje dat er misschien wel niet is.
    Qua pilletjes zitten we kennelijk nog in die ijstijd.

    1. Plato!!! Wat een ongelooflijk leuke verrassing je weer tegen te komen! Ik vroeg me regelmatig af waar je was gebleven en op je site was het ook verdacht stil. Ik lees de laatste tijd zo weinig – té weinig – bij anderen, dat moet ik eigenlijk vaker doen, ik weet het. Fijn om weer wat van je te horen!

  2. en terwijl ik onder een kleedje zit te bibberen, denk ik: zal het nog wel goed komen met die klimaatverandering? volgens mij lopen ze aardig achter op het schema en had het nu toch wel 20 graden moeten zijn.
    Ik ga ook protesteren denk ik, duurt te lang….

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Abonneer je op dit blog

Voer je e-mailadres in om je in te schrijven op dit blog en e-mailmeldingen te ontvangen van nieuwe berichten.

Archieven

Leuke Links

Blogroll

De Rebelse Huisvrouw