VZTZ – De Wifi Code

Zondag 14-12
23.35 uur. Hoop dat ik kan slapen na die 10 uur slaap van de afgelopen nacht. Voel me in elk geval heel fit en wakker. Neem voor de zekerheid straks melatoninepil, daar slaap ik op als een baby.
Begonnen met deel 1 van ‘House of Cards’. Schijnt goede serie te zijn.

Maandag 15-12
Onrustig geslapen. Droomde dat ik op feestje was en minirokje aanhad. Zat op barkruk en had blote benen over elkaar heen geslagen. Een ieder die langsliep keek naar m’n benen. Zag niet de verwachte bewondering, integendeel. Zag uitpuilende ogen vol afgrijzen. Toen pas realiseerde ik me dat ik vergeten was benen te scheren. Zat op die barkruk en zag eruit als een slecht uitgevallen Canadese Bruine Beer. Ging bij het wakker worden direct benen ontharen.

Dinsdag 16-12
Met vriendin M. naar stadje toe. ‘Ik weet niet wat het is maar Ik heb het gevoel dat ik de laatste tijd permanent aan het schoonmaken ben’, zuchtte ze. ‘Elke dag stofzuigen, dweilen, wasjes opvouwen, koken – ik had het me allemaal toch wel wat anders voorgesteld in het leven. En dan heb ik nog maar één kind, tjonge jonge.’
‘En straks heb je twee’, antwoordde ik bemoedigend. ‘Je zult zien: dan wordt het nóg erger. En misschien komt er nog een derde en een vierde en een vijfde – dan is het een absoluut slagveld waar je in terecht gekomen bent.’ M. rilde.

21.38 uur. Ben beetje misselijk. Heb hele familiezak M&M’s naar binnen gewerkt.

Woensdag 17-12
Gewerkt. Blijf me verbazen over het aantal mensen dat per ongeluk op mijn blog terecht komt omdat ze Googelen op SM Slavin. Heb nog nooit zoveel bezoekers gehad op blog als vandaag, grootste deel via SM Slavin. Is echt wat sneu. Wat is er in Godsnaam aan de hand met de mensheid? Wil een ieder een SM Slavin hebben tegen de kerst? Zo van: even gezellig afgetuigd worden onder de kerstboom? Ik vind het echt een beetje beschamend.

Had hele dag zin in Baileys. Kocht na het werk direct grote fles. ‘Zal ik ‘m in cadeaupapier inpakken of gewoon in een zakje doen?’ vroeg het meisje vriendelijk.
‘Geen van beiden’, schudde ik m’n hoofd. ‘Ik zet de fles straks ZO aan m’n mond.’ Meisje keek geschokt.

Donderdag 18-12
Gewerkt. Liet dochter huid zien. ‘Niets meer te van te zien hè?’ zei ik. Ik refereerde natuurlijk aan het zeepdebacle van laatst. Dochter was niet erg geïnteresseerd. ‘Volgens mij doe je expres van die achterlijke dingen, zodat je het op je blog kunt zetten’, zei ze en ging door met haar mascara.
‘Poppie, doe niet zo onaardig tegen mammie’, snikte ik. ‘Geef me even een dikke knuffel’.
Dochter versteende. Heb geen knuffel gekregen.

Vrijdag 19-12
Naar Rotterdam, verjaardag van moeder. Was gezellig. Laat ’s avonds weer thuis.

Zaterdag 20-12
Stad in, paar kerstcadeautjes gekocht.

Vriend P. kwam ’s avonds onverwacht even langs. ‘Mijn tanden verkleuren de laatste tijd zo’ klaagde hij. ‘Vroeger had ik mooie witte tanden maar tegenwoordig…’
‘Komt door al die wijn’, vertelde ik. ‘Misschien moet je voortaan melk drinken? Wie weet worden ze dan na verloop van tijd weer witter.’ Stond op om melk te pakken maar hij wou geen melk.
‘Schenk nog maar wat wijn bij’, mopperde hij.

Zondag 21-12
De kortste dag!!! Vanaf nu gaan de dagen lengen. Goddank. Sleep me als een wrak door het duister heen, elke dag opnieuw.

Had net ex-buurvrouw J. aan de telefoon. ‘Hoe is het met je moeder?’ informeerde ik.
‘Ze was vanochtend nog even op bezoek’, vertelde J. ‘Toen ik koffie zette vroeg ze m’n wifi code. ‘Op m’n scherm’, zei ik en ik wees naar de computer in de hoek van de kamer. ‘Daar hangt een geel papiertje met daarop de code.’ Dat laatste had ze kennelijk niet gehoord want na een minuut of wat riep ze: ‘Gewoon ‘opmijnscherm’ aan elkaar vast?’
Heerlijk.