Over Lilian

‘Toen ik met mijn blog begon was ik van plan te gaan schrijven over belangrijke en zinvolle dingen. Dat is tot op heden geen enkele keer gelukt‘.

Toen ik 12 was schreef ik al verhaaltjes. Dit deed ik met een groene pen en in een oud schrift vertelde ik over een inspecteur die een moordzaak onderzocht. Kennelijk werd ik geïnspireerd door Agatha Christie die ik rond die tijd ontdekte. Op mijn 13de begon ik – met dank aan mijn moeder! – in mijn dagboek te schrijven. Elke dag vertelde ik wat er gebeurd of juist niet gebeurd was:
‘Vandaag naar Colakreek. Roti gegeten. Ruzie met Saskia. Morgen weer naar die stomme school. Vreselijk.’

Toen ik bijna 20 was verhuisde ik vanuit Paramaribo naar Nederland en ik zorgde ervoor dat ik zo snel mogelijk in Amsterdam terecht kwam – the place to be als je 20 bent. Het dagboek werd hoe dan ook bijgehouden:
‘Gisteravond naar de kroeg. Fietsten met z’n allen in de stromende regen naar Paradiso. Lag er pas om 05.00 uur in. Vreselijke kater.’

Na jarenlang in Amsterdam gewoond te hebben (en tussendoor ook nog even in Parijs) verhuisde ik, inmiddels getrouwd en moeder van een dochter, naar het Hoge Noorden. Nee, geen Scandinavië – gewoon Friesland, waar het bijzonder goed bevalt. Het dagboek houd ik nog steeds bij, nu ook digitaal:
‘Nichtendag. Liet per ongeluk fles rode wijn op berber van nicht vallen. ‘Vorig jaar deed je hetzelfde’, krijste nicht. ‘Toen was het rosé’ mompelde ik bedremmeld.’

Mijn blog is een verzameling korte verhaaltjes, columns en dagboekfragmenten en eerlijk is eerlijk: er zit weinig structuur in. Dat zal iets over mij zeggen 😀
Toch hoop ik ooit het boek te schrijven dat ik zelf zo dolgraag zou willen lezen. Het boek waarvan ik, als ik het las, zou zeggen: ‘Had ik dat maar geschreven’. Wie weet lukt dat me ook nog eens een keer, ooit!