deelnemer Schrijfwedstrijd 2015

Mijn mooiste herinnering

‘Mijn mooiste herinnering’ – dat is het thema van de schrijfwedstrijd van heelnederlandschrijft.nl

Voor deze wedstrijd telt ook de mening van het publiek en dat betekent dus dat als ik, zeg maar, zo’n 7 miljoen ‘likes’ krijg, ik misschien nog win ook. Hoe leuk is dat??!? (O God, denken jullie nu natuurlijk!! 😀 )

Hoe dan ook:  het verhaal kun je ook hier vinden:
Het flauwe grapje

Mijn Mooiste Herinnering

Het is stil in de kamer. Zó stil dat ik zelfs het horloge hoor tikken van de man tegenover me. ‘Begrijp je wat ik zeg?’ vraagt hij uiteindelijk. ‘Ik heb namelijk het gevoel dat ik niet tot je doordring.’
Ik zwijg.
‘Begrijp je wat ik zeg?’ vraagt hij weer. Hij kijkt me strak aan en ik zou hem wel willen slaan.
‘Waarom’ wil ik gillen, ‘wil je alles kapot maken waar ik van hou?’ maar dat doe ik niet. In plaats daarvan kijk ik weg, naar buiten.

De afgelopen dagen ging het zo goed. Ik voelde me steeds beter worden – sterker – en alles kwam terug. Mijn mooiste, vroegste herinneringen sprongen vanuit alle hoekjes en gaatjes in mijn hoofd omhoog en ik deed niets anders dan op zoek gaan naar nog meer aanknopingspunten. Ik herinnerde me mijn ouders, mijn broertje – ons heerlijke huis aan de rivier. En nu probeert deze… deze pummel die tegenover me zit alles kapot te maken.

‘Je leeft in een droomwereld’ zei hij zojuist. ‘Je hebt de afgelopen weken in een isoleercel gezeten en op de een of andere manier… ik weet het niet’.

Nu doet hij zijn bril af en veegt vermoeid over zijn ogen. ‘Je fantasie gaat met je aan de haal’ zucht hij en zet zijn bril weer op. ‘Er gebeuren dingen in dat hoofd van je die niet te begrijpen zijn’.

‘Wat voor dingen?’ vraag ik en hij legt me uit dat ik fantasiepersonen creëer. ‘Al die mensen waar je het over hebt – ze bestaan niet. Ze zijn niet echt’.

Het kán niet wat hij zegt. Mijn ouders, mijn broertje – ze lijken zo echt dat ik bijna moet kokhalzen van narigheid als ik me bedenk dat ze ‘fantasiepersonen’ zijn.

Hij kijkt me ernstig aan. ‘Het is allemaal een grapje van je eigen hoofd.’
‘Hoe kan dat?’ wil ik schreeuwen. ‘Hoe kan het dat ik zeker weet dat mijn vader…dat mijn moeder…’ Ik stok.
‘Een grapje van je eigen hoofd’ galmt het na in mijn oren en heel langzaam, beetje bij beetje, dringt tot me door wat hij bedoelt.

Ik schrik van de rauwe oerkreet die me ontsnapt. Dat de bewakers aan komen rennen en me afvoeren heb ik niet in de gaten. Dat ze me in een dwangbuis proppen en in een isoleercel smijten heb ik ook niet door. Het enige dat ik denk is: mijn mooiste herinnering blijkt niet te bestaan.

22 gedachten over “Mijn mooiste herinnering”

  1. Wat jammer, ik kan je niet liken 🙁 Morgen probeer ik het weer. En anders overmorgen… Het is echt een typisch verhaal van jou!

  2. Een heel mooi verhaal, maar eigenlijk ook weer niet.
    Als ik ‘like’ dan springt ‘ie ineens op het verhaal van ene Ellie Schmitz: ‘Mijn vader en ik’ …. zo kom je natuurlijk nooit aan die 7 miljoen likes 😉

  3. Jouw verhalen zijn altijd prijswinnaars . Ik zie dat het stemmen niet helemaal gaat zoals zou moeten. Maakt voor mij niets uit want ik was niet van plan om te gaan stemmen.
    Niet omdat ik jouw verhaal niet goed zou vinden, nee zéker niet , maar omdat ik me de tijd niet gun de ándere verhalen te lezen en hoe kun je nou stellen dat jouw verhaal het beste is als je de rest niet gelezen hebt, Dat is niet het beste verhaal zoeken maar de schrijver met het grootste “netwerk” er uit pikken.

    1. Ik ben het helemaal met je eens Rietepietz! Mijn eerdere tekst op m’n blog was daarom ook iets in de trant van: ‘Ik ben principieel tegen dat ‘hoe meer stemmen hoe groter de kans dat je wint’ dus als je niet stemt waardeer ik dat ook’. Ik vind het een belachelijk systeem – het gaat om het verhaal uiteindelijk, en niet om de hoeveelheden mensen die je kent.

      1. Ach de bedoeling is goed , je verhalen zijn goed en dan is men altijd bereid te stemmen. Maar zonder de andere verhalen te lezen zegt zo’n stem éigenlijk niets over of je het béste verhaal schreef. Eigenlijk zou ik het gewoon voor jou over moeten hebben om alle andere verhalen óók te lezen en dan naar eer en geweten jou als beste kiezen… want dát kan bijna niet anders.

  4. Van mij mag je winnen met je verhaal. Een beetje luguber, maar denkend aan isoleercellen ook om over te discuseren en na te denken.

    Groetjes, Ria

  5. …en voor de mensen die gestemd hebben – en die het ook gelukt is: tóch bedankt voor jullie stem! Ik ben eigenlijk tegen dat stemmen, het is een beetje flauw systeem, maar het hoort er kennelijk bij in deze periode van het Social Media-gedoe. Nog een fijn dagje!

  6. Ik hoop ook dat je wint. Zelf zal ik er niet aan meedoen. ’t Is een beetje in om te winnen na een heboel SMS’ jes, telefoontjes of like-jes. Maar het zegt allemaal niks over kwaliteit.
    Jouw verhaal is leuk.

  7. Het stemmen lukt nog steeds niet. Ik krijg onderhand een rode streep voor mijn ogen van nijd, grrrr. Jouw verhaal vind ik apart omdat bij de paar verhalen die ik gelezen heb, alles pais en vree is en te mooi eindigt. Wat fijn is voor de schrijvers, daar niet van… Lieve groet.

    1. Het is inderdaad lastig om te stemmen. Ze hebben het wel heel erg ingewikkeld gemaakt al met al. Om te kunnen stemmen schijn je eerst een account daar te moeten hebben maar wie doet dat nou? In het kader van ‘zinloze acties’ kunnen we stellen dat dit er toch wel een van was. Moet kunnen zullen we maar zeggen! Dag Kakeltje, ik kom deze week weer eens bij jou kijken, dat is weer veel te lang geleden! xx

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Abonneer je op dit blog

Voer je e-mailadres in om je in te schrijven op dit blog en e-mailmeldingen te ontvangen van nieuwe berichten.

Archieven

Leuke Links

Blogroll

De Rebelse Huisvrouw