Lief dagboek,
Ondertussen hebben we de kerst achter de rug en al met al werden het vreemde dagen: de avond voor kerst overleed namelijk de broer van mijn vader, mijn oom. Ik had een enorm goede band met mijn oom – hij was niet de doorsnee oom maar hij was ook een vriend met wie ik vroeger regelmatig een pizza ging eten en eindeloos kon kletsen over van alles en nog wat. Dat hij er niet meer is is gewoon onvoorstelbaar. Gek is dat: zolang de mensen van wie je houdt om je heen er zijn lijkt alles zo normaal; pas als ze wegvallen realiseer je je hoe bijzonder ze waren en hoeveel geluk je gehad hebt ze gekend te hebben. Toch waren er, ondanks het verdriet om oom C., ook goede momenten. Zo was er bijvoorbeeld:
Vrijdag 21-12
Vriendin G. belde om 9 uur ’s ochtends. ‘Gewoon om even de dag gezellig te beginnen’ zei ze monter. ‘Die is nu al verpest’ gromde ik maar ze begreep het grapje niet of deed alsof.
Liedje van de dag is Crimson and Clover van Tommy James & The Shondells. Uur na uur heb ik dit lied vroeger in mijn slaapkamer gedraaid, verrukt over…tja, over het lied.
Zaterdag 22-12
Met man naar stadje toe en koffie gedronken bij Blended by Daan. Ik kan niet anders zeggen: ze hebben daar zeldzaam lekkere Latte Macchiato. Man en ik kregen het onderweg naar Daan over aflevering Gomorra die we gisteravond hadden gezien en, eenmaal aan de koffie, vervolgden we onze conversatie. ‘Toch snap ik niet dat ze hem lieten leven’ zei man. Het echtpaar achter hem verstijfde. ‘Ze hadden hem af moeten maken, deze jongen gaat nog voor heel veel rottigheid zorgen’. Zag dat het echtpaar elkaar sprakeloos aankeek en deed duit in het zakje. ‘Ik ben het met je eens’ zei ik. ‘Laten we hopen dat we gauw van hem af zijn – hij voegt werkelijk niets toe’. Het echtpaar stond geruisloos op en sloop naar de kassa om af te rekenen. Haha, heerlijk.
Zondag 23-12
Hachee gemaakt en weer aflevering Gomorra gekeken. De man waar we het gisteren over hadden leeft nog steeds.
Maandag 24-12
Naar Rotterdam om pa te halen. ’s Avonds kwamen oom H. en buuf Annie even op bezoek. ‘De EU ontploft vanzelf, dat maken we binnenkort heus wel mee’ zei oom H. handenwrijvend. ‘Let maar op: Italië kan binnenkort de rente op z’n schuld niet betalen en dan is het afgelopen met de huidige euro; ze stappen dan namelijk uit de euro, gaan over op de lire en wie mag voor de Italiaanse schuld opdraaien? Juist ja!!’ Oom H. zegt zich enorm op de dag te verheugen. ‘We hoeven nu alleen nog maar af te wachten’ glunderde hij. ‘Het gaat namelijk vanzelf mis, de EU gaat ten onder aan z’n eigen ziekelijke expansiedrift’.
Dinsdag 25-12
Eerste keer kerst zonder moe. Vrolijk kerstfeest lieve moe en broer en nu ook oom C. Waar jullie nu ook zijn, ik hoop dat jullie het fijn hebben.
14.40 uur. Gaan zo de deur uit, hebben kerstdiner bij T.& M.
00.34 uur. Ga naar bed. Kerstdiner was supergezellig. Zaten met 20 man aan een lange tafel en toen ik op een gegeven moment buiten bij de rokers stond en naar binnenkeek zag ik een tafereeltje uit een film voor me.
Woensdag 26-12
Lui dagje. Met dochter naar The Bookshop gekeken, waardeloze film. Hij was bij Ziggo On Demand en ik heb er 5.99 euro voor betaald maar feitelijk had ik geld toe moeten krijgen voor deze zit.
Donderdag 27-12
Vriendin M. belde even. ‘Ik ben blij dat de feestdagen er weer opzitten’ verzuchtte ze. ‘Zo’n kerstdiner met mijn zus is pure horror’. Ken de zus van vriendin M. wel. Ze speelt met verve de rol van de zachtaardige kwetsbare, dit overigens tot groot vermaak van de omgeving die al heel lang geleden doorkreeg wat voor vlees ze in de kuip had.
Vrijdag 28-12
Morgen naar de crematie van oom C. Heb veel aan hem gedacht de afgelopen dagen. Hoop dat je het naar je zin hebt boven jongen.
21.15 uur. Ik wil iedereen alvast een fijne jaarwisseling wensen en een heel mooi, goed en vooral gezond 2019! Dat gedoe van dat millennium begint nu trouwens wel heel ver weg te lijken.
22.35 uur. Was net even met vriend P. (de filosoof) aan de telefoon. ‘Wat ben je aan het doen?’ vroeg hij.
‘Niets’ zei ik. ‘Ik las zojuist dat Patricia Paay een 30 jaar jongere man heeft’.
P. grinnikte. ‘Ach ja. Bij sommige vrouwen zijn dat zijn vaak de laatste redmiddelen om zichzelf voor te houden dat ze nog jong en aantrekkelijk zijn’.
Had ik iets geëmancipeerds en feministisch moeten zeggen dagboek? Ik weet het niet. Misschien wel. Feit is dat ik mee grinnikte, ‘ach ja’ zei en zijn stelling beaamde. Het is duidelijk: het cougarschap is beslist niet aan mij besteed.
******
10 gedachten over “Het Cougarschap”
Wat heb ik weer genoten van jouw schrijfsel. Ook voor jou de beste wensen voor het nieuwe jaar. Lieve groet, Vanessa
Ik lees met plezier je belevenissen en bespiegelingen. Ik houd van je schrijfstijl en je humor. Wens je een levendig en mooi nieuw jaar.
Meer koffiedrinken bij Daan, dat stimuleert de omgeving 🙂 Wat geldt voor Patricia is zeker ook geldig voor oudere mannen. Die willen immers ook eeuwig jong blijven.
Cougar vs tomboy, oude bok vs groen blaadje, het valt meestal op maar als ze er gelukkig mee zijn…. ☻
Jij hoeft geen Patricia te worden . Jou schrijfsels en humor houden jou jong . Ik wens jou een fantastisch mooi 2019 .
Maffe dagen met een grappig einde.
Later, “als ik oud ben” neem ik natuurlijk wél een toy-boy, ik ben nu pas 76 dus nog veel te jong voor zoiets.
Een heel goed 2019. Dank voor het delen van je leven en overige hersenspinsels.
Ach, weer een verdrietige tijd voor jullie dus… Sterkte!
Wij zijn ooit aan Gomorra begonnen, maar zijn blijven steken in aflevering drie geloof ik… misschien toch maar weer eens proberen!
Dank allen, voor jullie reactie! Inmiddels is het nieuwe jaar al 4 dagen oud en zijn de appelflappen en oliebollen nu écht op – hier wel althans. Hoop dat jullie leuke dagen gehad hebben en inmiddels ook weer wat bijgekomen zijn. Het blijft altijd een hectische periode. Nogmaals een heel mooi, goed, gelukkig en vooral gezond 2019!