Zaterdag 22-07
Lief dagboek,
Vandaag kwam vriendin en ex-collega E. langs. E. Was nog nooit bij mij geweest en had m’n huisnummer niet goed in haar TomTom gezet. Het gevolg was dat ze bij de buren in de keuken stond. ‘De voordeur stond open’ vertelde ze stikkend van het lachen. ‘Ik dacht nog: wat aardig dat hij alvast openstaat’. De buren stonden op dat moment net buiten in de tuin. ‘Het gekke was dat ik naar ze keek en dacht: wat zijn jullie veranderd’ snikte E. Het was geen moment in haar opgekomen dat ze in het verkeerde huis stond. Nog een geluk dat ze niet direct in bad ging liggen of zo.
’s Avonds gingen we eten bij Pompeï. Ik heb gesmuld van de ravioli dagboek. Ik weet niet hoe lang ik al geen pasta heb gegeten (want ja: ik ben zo’n gek die liever op een stronk broccoli kauwt in plaats van smult van pasta) maar dit smaakte me echt uitstekend. E. en ik constateerden – voor de zoveelste keer in ons leven – dat we echt niet meer zo goed tegen alcohol kunnen. We hielden het bij twee glaasjes. Toen werden we wat sloom. Ik althans. Jeetje. Als je ouder wordt word je niet alleen strammer en krijg je meer rimpels maar kan je ook minder goed tegen drank. Ik weet niet wat ik erger vind.
Maandag 24-07
00.23 uur. Ga naar bed na een turbulent avondje. Wat was er aan de hand: pa (ouders zijn gisteren gekomen) maakte vanavond tegen 22.00 uur een lelijke smak en die smak was dermate heftig dat we toch even naar de Spoedeisende Hulp in Leeuwarden gingen. Hij heeft een heel lichte hersenschudding denkt de arts. Al met al viel het mee maar we waren wel erg geschrokken.
Dat was trouwens voor de tweede keer die dag dat we naar Leeuwarden gingen – eerder die dag was ik er al met moe heen maar dan om te shoppen. Dat is toch het betere werk.
Woensdag 26-07
Naar de kapper. Heb weer wat blonde lokjes laten zetten onder het mom van: ‘Hoe blijf ik wat langer jong en jeugdig’. Het was prachtig weer dus het was wel wat jammer om juist deze ene dag in de kappersstoel te moeten zitten maar goed, het is niet anders. ’s Avonds met man en ouders bij San Marino gegeten. Dat was dus de tweede keer deze week dat de broccolistronk aan mijn neus voorbij ging.
Donderdag 27-07
Ik weet niet wat er met de hond aan de hand was vannacht dagboek. Ik lag boven in bed en ik hoorde haar beneden in de gang piepen en aan de deur krabben. Man sliep diep, hij had niks in de gaten. Ik stond dus op en daalde de trap af om te kijken wat er was. Al gauw bleek dat ze niet naar buiten hoefde.
Toen ik voor de tweede keer de trap afdaalde werd me duidelijk dat ze geen dorst had.
Toen ik voor de derde keer naar beneden strompelde – inmiddels een paar uur verder – bleek dat ze geen honger had, nog steeds niet naar buiten wilde en ook geen dorst had. Wel bleef ze met gespitste oren voor de deur zitten piepen en krabben.
Ten einde raad besloot ik man in te schakelen. Ik kriebelde over zijn arm maar mijn hand sloeg hij weg. Ik fluisterde z’n naam maar hij reageerde niet. Ook toen ik harder begon te fluisteren reageerde hij niet.
‘Had je niet in de gaten dat ik je wakker probeerde te maken?’ vroeg ik vanochtend op licht verwijtende toon. Zonder z’n antwoord af te wachten ging ik verder en vertelde over het gedrag van de hond.
‘Oo, was dát het’ reageerde man opgelucht. ‘Ik had het wel in de gaten maar ik dacht dat je me voor ‘wat anders’ wakker probeerde te maken’.
Juist ja. ‘Voor wat anders probeerde wakker te maken’. En dan niet reageren. Hm. Ik ga de komende tijd extra vroeg naar bed.
6 gedachten over “De Slapende Man”
Je hebt je man dus niét wakker gemaakt 😉 Hoop dat je vader weer snel helemaal van de hoofdpijn af is.
Goed, je man wou dus niets, duidelijk. Maar wat wou de hond nou?
Je man kent jou aardig goed, ze lost het wel op in d’r eentje.
Als mijn honden aan de deur staan te piepen ‘snachts loopt er geheid een kat achter de deur.:-)
Ik heb toch liever pasta dan broccoli.
Even dacht ik dat het minst erge was het strammer worden.
Maar toen las ik het laatste stukje en dacht, misschien toch eerder de alcohol 🙂
Ik ben op een broccoli dieet, ik mag alles eten behalve broccoli
Ik heb het bij m’n berichtje van vorige week al uitgelegd: ik zou zo graag weer eens bij jullie allen willen bijlezen maar i.v.m. zelfstudies en al dat soort toestanden kom ik tijd tekort. Zelfs het bedanken was er dit keer bij ingeschoten! Alsnog bedankt voor jullie leuke reacties – zodra ik wat meer tijd heb (als ik 100 ben?) ga ik dag en nacht bijlezen!
Voor nu in elk geval een fijne avond, voor later alvast welterusten en een mooi en gezellig weekend!