Dag Knol

Dag Knol!

250 dagen. Het is vandaag precies 250 dagen geleden dat je ons verliet en eigenlijk vind ik dat het nu lang genoeg geduurd heeft. Serieus. Pap en mam vinden dat ook wel – ik merk dat aan alles. Kun je niet eens wat van je laten horen? Hoe moeilijk kan dat nu zijn, daar waar je bent?

Ik las laatst een van je oude emails – waarin je me uitlegt over het gebruik van Norton – en ik ben zo blij dat ik al die mailtjes nog heb! En – dit ga je niet geloven – ik heb zelfs nog wat oude brieven van je gevonden! Enkele dateren uit 1984 en ergens in een van die brieven verzoek je me vriendelijk je nou eens niet meer ‘Knol’ te noemen. Je vindt het nou welletjes schrijf je.
Sorry schattebout, maar dat zit er niet in! Ik heb je ik weet niet hoe lang Knol genoemd en ik zal dat blijven doen. Altijd.

Het was vandaag best een mooie dag en de lente hangt in de lucht. Ik heb laatst al wat bollen in een pot met aarde gepropt, gewoon om te kijken of er wat gebeurt. Ik zie je al lachen! Ja, ik heb geen groene vingers, dat weet je. Dat zit in je of niet en in mij zit het niet, helaas.

Er zijn nog miljoenen dingen die ik tegen je moet zeggen Knol. En die ik aan je wil vragen. Maar dat doe ik niet want ik weet niet of je dit leest en anders heb ik het allemaal voor niets gevraagd of gezegd. Laat jij nou eerst maar eens wat van je horen. En alsjeblieft, geef papa en mama ook eens een seintje. Laatst glipte de fotolijst met daarin de foto van ons samen uit mijn handen – het gebeurde op zo’n vreemde manier, ik had eigenlijk bijna meer het idee dat de lijst, met foto en al, ZO uit m’n armen sprong! Ik was de rest van de dag happy want ik was ervan overtuigd dat jij dit op je geweten had. Ja ja, schud je hoofd maar meewarig. We zijn inderdaad een beetje sneu geworden hoor, als het op dit soort dingen aankomt. Het feit dat ik dit zo opschrijf vind jij ongetwijfeld al sneu genoeg! In gedachten hoor ik het je ook al zeggen: ‘tjonge jonge, waar zijn jullie mee bezig’ en dan heb je misschien nog gelijk ook!

Heb je het daar een beetje naar je zin Knol? En ben je het gezellig aan het maken voor als wij komen, ooit? Zorg er wel voor dat het niet al te rommelig is hoor, dat komt anders zo ongezellig aan en het is niet leuk voor ons als we meteen aan de slag zouden moeten!

Nu ga ik stoppen. Ik ga op tijd beginnen met het eten want je grote nichtje heeft honger als een paard zegt ze. Ze mist je heel erg Knol. Dat pap en mam je missen hoef ik eigenlijk niet eens te vertellen hè? Dat snap je wel. Als ik je zou vertellen hoezeer ik je miste zou je ego enorm gestreeld zijn en dat gun ik je niet. Dus zeg ik het niet. Waaahh! Grapje Knol! Moet kunnen, ik weet dat je nu een beetje meesmuilend aan het glimlachen bent! Ik mis je, babybrother. Heel, heel erg. En daarom wil ik, vraag ik, EIS ik: laat alsjeblieft even iets van je horen Knol. Want anders duurt het allemaal wel héél erg lang.

Heel veel liefs,
brasa,

Je zus